Fietsers praten over auto's en Autorijden.

[365cycle]

Als ik met mijn auto in de file stond, en aan de andere kant van de vangrail stond ook een file in de tegenovergestelde richting, dan kon ik toch nooit het knagende gevoel van mij afschudden "we doen iets fout, maar wat?".

Dat is precies waarom ik hier zit, en uiteindelijk m'n auto verkocht heb. Ik was de files echt zat, en besefte me dat ik onderdeel was van het probleem.

Ik kan wel genieten van het constructie technische gedeelte. Youtube staat er vol mee. De Pickard Mosquito auto volg ik al een hele tijd. Het gaat me dan eigenlijk meer om de functionele techniek, het begrijpen waarom ze bouwen zoals ze bouwen. Idem met Retropower cars. Kun je best wat van opsteken als je zelf iets mobiels wilt bouwen. Een houten Velomobiel ofzo. Heb ik ook wat afgekeken van de Marcos sportwagen met zijn houten chassis.

De techniek blijft inderdaad leuk.

Maar autorijden voor de lol doe ik niet eigenlijk, ik fiets liever.

Maar ik inmiddels dus ook niet meer

Vandaag op het werk waren we nog boos over een auto die dus wel zelf aan het stuur trekt, namelijk de Hyundai Inster. Als die een witte streep ziet, wil hij die vermijden, en stuurt de andere kant op. Nu hebben we hier nogal wat smalle weggetjes waar je nog wel eens een trekker of vrachtwagen tegenkomt waardoor je effe net wat verder richting berm moet. En dan ziet dat ding dus dat je over de witte lijn gaat en stuurt actief terug. Van het gras richting vrachtwagen.

Dat soort zaken leveren een auto ironisch genoeg een hogere veiligheidsscore op. Je kan het o.a. bij de Inster gewoon uitzetten. Moet je wel iedere rit doen.

Dat klopt. De werkelijkheid is zo complex en onvoorspelbaar dat AI een zekere basis intelligentie nodig heeft die lijkt op wat mensen kunnen. Zover is het nog niet. In feite weten we zelfs nog niet hoe dat moet. Dat gaat nog wel een jaar of tien duren. Als het lukt.

Ik denk dat het met name een kostenkwestie (processorkracht) is, maar dat het ethisch vraagstuk een veel groter probleem is.

[Snoek043]

Als ik met mijn auto in de file stond, en aan de andere kant van de vangrail stond ook een file in de tegenovergestelde richting, dan kon ik toch nooit het knagende gevoel van mij afschudden "we doen iets fout, maar wat?".

Een klassiek voorbeeld is een klein ongeval met blikschade. In theorie zou het volstaan om beide auto's snel op de pechstrook te zetten en gegevens uit te wisselen. Maar in de praktijk gaan mensen vaak ter plekke discussiëren over wie in fout was – midden op de rijbaan. Soms gebeurt dit uit boosheid, soms uit angst dat ze aansprakelijkheid erkennen als ze hun voertuig verplaatsen. Zo blijft het verkeer staan, en ontstaat er file. Dat lijkt ‘dom’, maar is deels een gevolg van hoe onze verzekering en aansprakelijkheidsregels werken.

Ook werken aan de weg spelen een rol. Veel wegen zijn zo ontworpen dat er weinig marge is: als één rijstrook wegvalt, kan de rest de verkeersstroom niet meer opvangen. In België en Nederland bijvoorbeeld zijn snelwegen vaak druk, maar efficiënt – zolang alles perfect loopt. Eén werf, een versmalde rijstrook, of een verouderd verkeerslichtsysteem kan al leiden tot opstoppingen. Vooral bij die verkeerslichten maak ik mij vaak druk, op bepaalde plaatsen maken ze gebruik van intelligente verkeerslichten en dat maakt een wereld van verschil. Hoe vaak sta ik in mijn wagen (of een fietser aan een verkeerslicht) onnodig stil? Kost een sensor dan zoveel?

En dan is er nog het zogeheten "phantom file"-effect: een auto remt even, de auto erachter remt iets harder, en zo ontstaat een kettingreactie die kilometers verderop een complete stilstand veroorzaakt. Niemand heeft iets ‘fout’ gedaan (hoewel, ik zie vaak mensen onnodig of te laat op de rem trappen), en toch staat alles stil. Dat is niet alleen een psychologisch probleem (onvoorspelbaar rijgedrag, stress), maar ook een technisch vraagstuk: onze huidige infrastructuur is simpelweg niet ontworpen om zulke reacties op te vangen.

Ten slotte: ook onze mobiliteitskeuzes dragen bij. Als iedereen tegelijk op dezelfde uren naar het werk moet, en het openbaar vervoer geen volwaardig alternatief biedt, dan zit je met structurele overbelasting. De oplossing ligt dus niet bij één individu die 'iets fout doet', maar bij een breder herdenken van hoe we mobiliteit organiseren: spreiding van werkuren, investering in openbaar vervoer, herwaardering van fietsen, slimme verkeerssystemen, enzovoort.

In ons bedrijf werken vele mensen intussen van thuis uit, dat is een zeer goed alternatief.  Alleen wil de werkgever dit vaak niet, omdat er dan geen controle is.

[melle z]

Leuk weetje: de meeste mensen denken dat ze bovengemiddeld goede verkeersdeelnemers zijn (en sommigen op dit forum demonstreren dat regelmatig en naar hartenlust).

[PieterTrapt]

Leuk weetje: de meeste mensen denken dat ze bovengemiddeld goede verkeersdeelnemers zijn (en sommigen op dit forum demonstreren dat regelmatig en naar hartenlust).

Dat kan ook best (verschil tussen gemiddelde en mediaan).

[melle z]

Ja, dat klopt.

[Snoek043]

Toen ik voor het eerst met m'n zoon door de wijk fietste na jaren vrijwel alleen maar autorijden merkte ik hoe verschrikkelijk veel automobilisten zich gedragen in het verkeer. Geen voorrang geven waar dat wel moet is er een van. Maar ook afgeleid zijn door een mobieltje, veel te hard rijden, gewoon helemaal niet uitkijken voor een fietspad, fietsers gevaarlijk dichtbij en/of met een enorm snelheidsverschil inhalen, agressief rijgedrag, bumperkleven, nog snel even ergens voor schieten en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Verschil met fietsers blijft dat automobilisten met één foutje een dode op hun geweten hebben. Daarnaast is de automobilist in het bezit van een rijbewijs, en dus bekend met alle verkeersregels + op de hoogte van het feit dat fietsers lang niet altijd alle regels kennen en/of die verantwoording kunnen dragen.

"Ja maar fietsers..." - let's stop blaming the victim. Jij stapt in een moordwapen, dus jij zal dan soms even de fouten van een ander moeten oplossen.

Het blijft toch fascinerend hoe sommige mensen redeneren: “Als jij in een auto zit, moet jij de fouten van anderen maar oplossen.” Dat klinkt ongeveer als zeggen dat een piloot verantwoordelijk is voor mensen die op de landingsbaan wandelen met noise cancelling headphones op. Natuurlijk, jij bestuurt een voertuig dat potentieel dodelijk is — maar dat betekent niet dat de rest van het verkeer in een soort moreel vrijstaat rond mag zwalken alsof verkeersregels optioneel zijn.

Wat ik dan extra geestig vind: jij zei laatst nog zelf dat het verkeer een stuk veiliger zou zijn als beide partijen gewoon een beetje beter zouden opletten. Helemaal mee eens trouwens. Maar nu lijkt dat argument ineens vergeten zodra je op de morele (race)fiets bent gestapt. Dan moet de automobilist blijkbaar én anticiperen, én interpreteren, én vergeven, én vooral vooral niet klagen. Want "ja maar fietsers..." is dan ineens "victim blaming". Serieus?

Neem nu het voorbeeld van iemand die een gesloten slagboom negeert en vervolgens bijna onder een trein belandt. Is dat dan ook de schuld van de machinist? “Tja, die zit tenslotte in een gevaarlijk voertuig, die had die overstekende waaghals gewoon moeten zien aankomen met zijn zesde zintuig.” Ondertussen zitten er 400 mensen vast, trein vertraagd, iedereen gefrustreerd — maar gelukkig, de fietser leeft nog, dus missie geslaagd?

Sommigen beweren overigens dat overwegen zonder slagbomen nóg gevaarlijker zijn. Want ja, een rood knipperlicht, luid alarm en een naderende trein van 200 ton zijn zó subtiel — daar moet je echt verkeerspsycholoog voor zijn om dat op te merken. Tenzij je op je smartphone kijkt natuurlijk, dan zie je het inderdaad even niet. Maar ach, dan ben je vooral slachtoffer van een "asociaal systeem", toch?

Kijk, ik snap best dat je minder fan wordt van auto’s als je ze inruilt voor een fiets. Dat is een beetje zoals vegetariërs die pas écht vleeseters beginnen te verachten nadat ze tofu hebben leren waarderen. Maar laat dat niet in de weg staan van wat je zelf ooit zei: iedereen heeft een verantwoordelijkheid. Niet alleen de “grote boze” automobilist met z’n rijbewijs en z'n APK, maar ook de fietser die vindt dat verkeersregels “meer richtlijn dan wet” zijn.

En voor de duidelijkheid: ik heb al lang geleerd dat er complete idioten rondrijden. Bumperklevers, snelheidsmaniakken, opgefokte types met een stuur én een attitudeprobleem — ik ken ze allemaal. Maar geloof me, fietsers onderling zijn ook geen heiligen. Laatst nog een botsing gezien op het jaagpad waarbij een ambulance moest opdraven omdat twee fietsers elkaar frontaal raakten. Daar komt normaal geen auto. Wel snelheid, onoplettendheid en jawel: menselijk gedrag.

[Thijs OO]

Gezien je laatste opmerking, in dat opzicht: hoe bang zijn 'we' als fietser hier eigenlijk voor een volledig door software (of zelfs AI) bestuurde auto's in een mogelijke toekomst?

Ikzelf vrees dat klinische van een geautomatiseerde auto met eigen regels eigenlijk wat meer dan automobilisten die met telefoons bezig zijn, als ik eerlijk moet zijn.

Ik zag vandaag deze langskomen.
Tesla en de schoolbus test:
https://youtu.be/Xpg0KYLRyFA?si=h1UlXt8BOX3d-rld

Nog maar even wachten met invoeren wat mij betreft.

[Jeroen S]

Onze Oosterburen rekenen met de helft van je snelheid als veiligheidsafstand in meters. Bij 60 dus 30 meter, bij 100 dan 50 meter. Ga maar eens kijken naar de linker baan, daar redt men dat vaak niet, de 20 meter bij 100 of nog minder is geen uitzondering. Dan zit de 2e er zo bovenop. En houdt men wel die afstand, dan kruipt er 1 van de rechterbaan tussen.

Die Schoolbussen, daar doen ze in America heel moeilijk over, die mag je niet inhalen als ze zo'n stop bord uit hebben. Terwijl ze daar een infrastructuur hebben die veel ongevallen veroorzaakt. Maar we hebben hier niet voor niets schoolzones, een richting verkeer e.d. bij scholen. Gek genoeg is het daar meestal maar 2x per dag levensgevaarlijk. Namelijk als de kinderen gebracht en gehaald worden. Verder is het daar heel rustig.

Hier in de straat hadden we ook zo'n gezin waarin moeders dagelijks de VW bus opstartte om de kinderen naar school te brengen, dezelfde school waar die van mij naar toe wandelden. Zelfs toen de tweeling nog niet naar school hoefden,< 4 jaar, wandelden ze al net zo snel als zij met haar busje kon halen. En ze deed goed haar best, maar ja er was gewoon veel autoverkeer.

[Snoek043]

Onlangs bekeek ik een indrukwekkend filmpje – opnieuw afkomstig van Misha Charoudin, die erom bekend staat de Nürburgring met zoveel flair en expertise vast te leggen dat je als kijker het gevoel hebt zelf in de passagiersstoel te zitten. Zijn content biedt keer op keer waar voor je geld.

De Nürburgring zelf is een fascinerend fenomeen: een circuit waar – enigszins paradoxaal – de regels van de openbare weg van kracht zijn. Toch blijkt dat je, mits je over voldoende ervaring beschikt, er bijzonder vlot en hard kunt rijden. In het fragment dat ik bekeek, reden de deelnemers zelfs in een soort 'treintje' – tijdens ronde twee zag je drie wagens perfect achter elkaar blijven, met indrukwekkende precisie en vertrouwen.

Wat opvalt, is hoe goed deze ervaren bestuurders in staat zijn om situaties in te schatten, zelfs wanneer er plotseling wordt vertraagd of ingehaald. Voor hen lijkt het routine. Natuurlijk moet je wel rekening houden met snellere auto's die plotseling van achteren opduiken – maar dat is iets wat in een GT3 (RS) met ervaren piloot zelden voorvalt.  Dit probleem stelt zich eerder bij de tragere piloot die zoals @365cycle hier al omschreef, van de ene op de andere moment een auto achter zich ziet opdoemen.  Daarop anticiperen is best lastig, al zie ik toch ook best vaak een auto die tergend lang voor een andere blijft hangen.  Ikzelf ben ook voortdurend alert in mijn eigen wagen. Het is een gewoonte geworden om regelmatig mijn spiegels te checken.

Die gewoonte werd me ooit nog op positieve wijze bevestigd door mijn Nederlandse oom. Hij reed destijds achter me en complimenteerde me met mijn anticiperend rijgedrag. Zelfs op de fiets, in mijn vertrouwde 'Snoek', controleerde ik vaak de spiegels – je weet maar nooit. Ook al ben je negen van de tien keer de snelste op het fietspad, die tiende keer komt er iemand met een opgevoerde brommer aangesneld.

Wat betreft dat spiegelen: eigenlijk zou het geen gek idee zijn om op de meeste fietsen standaard een spiegel te voorzien. Het zou veel verrassingen – en mogelijk gevaarlijke situaties – kunnen voorkomen. Wanneer je tijdig ziet dat er sneller verkeer nadert, kun je immers anticiperen in plaats van te schrikken (dit geldt eveneens voor fietsers die beslissen af te slaan zonder achterom te kijken).  Vraag even aan m'n vriend die met een snelle E-bike tegen de grond ging met x-aantal breuken tot gevolg toen een jonge knaap voor 'm besloot te slingeren, of een spiegel had geholpen. Ik vrees er een beetje voor, het is niet omdat die erop staat, dat mensen 'm gaan gebruiken. Lane-assist op een fiets dan?  Een simpele stippellijn misschien.  

Toch blijft dat voorlopig vermoedelijk een droom. Je ziet het niet snel gebeuren dat iemand een spiegel op zijn (koers)fiets monteert – esthetiek en aerodynamica gaan daar blijkbaar boven veiligheid. Zelf had ik vroeger op mijn M5 wél een spiegel gemonteerd (eentje bij Bram gekocht), en ik heb er zelfs nog steeds eentje liggen thuis. Het is een kleine toevoeging, maar eentje die een groot verschil kan maken in verkeersinzicht en veiligheid.  En dat ding was zo klein dat het geeneens opviel of stoorde.

Linkje naar het filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=96Yhi-ac_qg&t=1716s

[Willeke_IGKT]

Het plaatsen van een spiegel op een fiets zal alleen helpen als de fietser dat zelf wil.
Een vriendin van mij, heeft een ligfiets en gebruikt daarop een bril spiegel, kreeg de rechtop fiets van haar moeder met daarop een spiegel op het stuur.

Die is er binnen een paar weken afgegaan omdat ze er totaal geen nut in zag en het wel vervelende effecten had, zoals licht dat in de ogen schijnt en last bij het neerzetten van de fiets.

[qv-tester]

Ik heb laatst voor het eerst een koersfiets gezien die effectief een spiegel had, onderaan onder het stuur zodat ie met naar beneden kijken achteruit kon zien. Op een ligfiets is een spiegel eigenlijk een must, daar is fysiek achteromkijken een stuk moeilijker dan op een klassieke fiets.

Iets wat ikzelf ervaar als "verbetering" als automobilist: zorg dat je genoeg gefietst hebt voor je voor je rijbewijs gaat, dan begrijp/verwacht je beter wat fietsers (kunnen) doen en kan je er beter rekening mee houden. Ik fiets al van kinds af aan veel, en dat helpt me echt om er ook bewust rekening mee te houden als ik eens met de auto aan het rijden ben. Ik zie nu veel te veel mensen die op een oversteekplaats gaan staan, ook al is het duidelijk dat je moet stoppen voordat je erover bent. Dan ben je in fout volgens de regels (zeker in BE, wellicht ook in NL) en houd je onnodig fietsers op.

Als je even moet wachten bij een kruising of rotonde kan het zijn dat er intussen fietsers zijn die je weer inhalen op het fietspad, ook dat wordt regelmatig "vergeten". Spiegels gebruiken en enige tijd voor het kruispunt al opletten of je fietsers ingehaald hebt kan veel doen Daar staat tegenover dat fietsers die heel snel op het fietspad zijn er ook rekening mee moeten houden dat ze zo onverwacht kunnen opduiken en veel kans hebben om gemist worden bij het checken. Vertragen bij dit soort situaties en kijken naar wat de chauffeur in de auto doet is belangrijk.

Ook fietspadparkeren komt regelmatig voor (mag nooit in BE, het valt in de grensstreek vooral op dat Nederlanders soms vreemde parkeerplaatsen uitvinden maar ook Belgen kunnen er soms wat van) en als de weg voor de auto's slecht is kom ik er ook regelmatig tegen op het fietspad als ze de mogelijkheid hebben, "omdat dat beter" rijdt (deze situatie qua infrastructuur is zeldzaam, maar als het gebeurt...). Ook zie ik regelmatig automobilisten die alleen maar kijken naar ander autoverkeer en dat ze het fietspad niet checken of alles dat geen auto of groter is lijken te negeren. Ik erken dat je met soms iets over het hoofd kan zien, maar dikwijls zie ik gewoon dat er zelfs niet gekeken wordt. Het is overigens zo dat dit mij per kilometer ongeveer even dikwijls overkomt met de klassieke fiets als met de VM.

Je merkt soms ook wel dat fietsen lang niet zo serieus wordt genomen als autorijden aan het taalgebruik. Heel dikwijls wordt als er gesproken wordt over "het verkeer" enkel het autoverkeer bedoeld, alsof andere weggebruikers geen verkeer zijn. Dit merk je dikwijls bij berichtgeving over vertragingen of omleidingen die regelmatig enkel voor auto's gelden. Veel mensen zien fietsen vooral als iets recreatief en niet als functioneel en dat als je recreatief bezig bent je ook wel tijd hebt om even te wachten voor jou als functionele weggebruiker (wie is nog voor de lol met de auto onderweg tijdens de spits?) Ook dat soort houding is een deel van waarom er soms zo "slordig" wordt omgegaan met fietsverkeer.

Fietsers zelf zijn ook zeker niet heilig, dat ligt soms aan de opvoeding/mentale houding van de fietser zelf (denk hierbij aan de stereotiepe fatbiker/scholier), en bij de snellere fietsers (op spierkracht) ook aan de adrenaline en/of cortisol (deze stressgerelateerde hormonen komen vrij bij grotere inspanningen en verklaart waarom snellere fietsers zich met enige regelmaat arroganter of agressiever gedragen, zoals wielrenners bijvoorbeeld). Het feit dat fietsers relatief zelden te maken krijgen met handhaving (automatisch kan niet want geen nummerplaat) maakt natuurlijk ook dat ze zich vrijer voelen om de regels losser te interpreteren. Er zijn ook meer fietsers die hun fiets niet goed onder controle hebben (of door te weinig ervaring, of door de ouderdom) en daardoor soms fout omgaan met onverwachte situaties.

Voorbeeld van beter fietspad dat soms geliefd is bij auto's

[Snoek043]

Het plaatsen van een spiegel op een fiets zal alleen helpen als de fietser dat zelf wil.

Als je tegen een fietsspiegel bent 'omdat je dat zelf niet wil', dan zeg je eigenlijk: ‘Mijn koppigheid is belangrijker dan de veiligheid van iedereen om mij heen.’ Dat is niet alleen egoïstisch, dat is gevaarlijk gedrag verpakt als persoonlijke voorkeur. In het verkeer ben je niet alleen. Jij maakt deel uit van een systeem waarin één seconde onoplettendheid levens kan kosten.

Een spiegel helpt je sneller, veiliger en met minder afleiding te reageren op wat er achter je gebeurt. Het voorkomt dat je je hele lichaam hoeft te draaien — wat bij veel fietsers juist leidt tot slingeren, onverwachte bewegingen, en ongevallen. Met andere woorden: een simpele spiegel kan het verschil maken tussen bijna-ongeluk en frontale botsing.

Zelfs de fietsersbond tipt bepaalde spiegels als veilig accessoire voor op de fiets.

---

@QV-tester:

Voor mij staat respect in het verkeer hoog aangeschreven. Laatst gaf ik twee fietsers voorrang op een punt waar dat niet hoefde en tot mijn vreugde bedankte de man vriendelijk met een duimpje. Zoiets kleins, maar het maakt een wereld van verschil. Jammer genoeg is dit eerder uitzondering dan regel. Steeds vaker zie ik mensen die gedachteloos oversteken, volledig in zichzelf gekeerd, soms bellend, soms scrollend, maar in elk geval zonder enig oogcontact met het naderende verkeer. Het is alsof ze hopen dat hun lichaamstaal vanzelf voorrang afdwingt.

Zelf kijk ik altijd even naar de bestuurder, zoek oogcontact en geef een knikje of een handgebaar. Het kost niets, maar het schept duidelijkheid en wederzijds respect. Dat gevoel ontbreekt steeds vaker in het verkeer: we bewegen ons als losse individuen voort, in plaats van als deelnemers aan een gedeeld systeem waarin samenwerking essentieel is.

Wat me daarbij extra zorgen baart, is het gedrag van veel jongeren. Je ziet ze oversteken alsof ze zich in een scène uit een western bevinden — de blik strak vooruit, alsof het verkeer vanzelf voor hen zal wijken. Laatst nog zag ik een jongeman op een fatbike een zebrapad oversteken zonder af te stappen, terwijl dat wél verplicht is. Geen vertraging, geen oogcontact, geen dankwoord. Gewoon doorrammen. Als ik heel eerlijk ben: die kerel zijn kop komt vroeg of laat in de krant. En dan niet vanwege een prijs voor verkeersveiligheid.

Toch merk ik dat deze houding niet door iedereen wordt gedeeld. Sommige mensen — vaak uit de meer ideologisch geladen hoek van het fietsactivisme — lijken het concept van dankbaarheid richting een automobilist bijna als verraad te beschouwen. ‘Bedanken? Voor wie? Die moordmachine op wielen?’ Alsof hoffelijkheid gelijkstaat aan capitulatie.

Laatst nog discussieerde ik hierover met twee vrienden. De een stelde dat een automobilist altijd op tijd moet kunnen stoppen, ongeacht de omstandigheden. De ander vond — terecht, naar mijn mening — dat oversteken pas veilig is ná oogcontact. En dat laatste lijkt me niet meer dan gezond verstand. Verkeersveiligheid is immers geen recht, maar iets wat we samen creëren — met regels, oplettendheid en, ja, ook met een vriendelijk gebaar op zijn tijd.

Misschien biedt technologie in de toekomst een oplossing voor dit groeiende probleem. Denk aan AI-gestuurde voertuigen die de volledige omgeving continu scannen met 360°-camera’s en slimme sensoren. Stel je voor: een auto die niet alleen anticipeert op onverwacht gedrag van voetgangers of fietsers, maar tegelijk automatisch bewijsmateriaal verzamelt. Wanneer er dan toch iets misgaat, zou zulke technologie in de rechtbank zwart op wit kunnen aantonen dat de bestuurder géén fout maakte — dat het gedrag van de voetganger of fietser buiten alle redelijkheid viel. Zo’n digitale objectiviteit zou niet alleen bestuurders beschermen tegen onterechte aansprakelijkheid, maar misschien ook eindelijk zorgen voor meer bewustzijn en verantwoordelijkheid bij álle weggebruikers.

[Atrike]

Veel fietsers hebben een spiegel op het stuur, maar kijken er niet in. Net als bij autorijden, moet het regelmatig in de spiegel kijken er als routine in slijten, maar dat is velen niet gegeven.

[Willeke_IGKT]

Ik steek bijna dagelijks over bij een kruispunt met verkeerslichten waar veel vrachtverkeer komt.
Ik zie dan hoe weinig zicht naar de zijkant de vrachtwagen chauffeurs hebben en hoe weinig ze opletten op het overstekende fiets verkeer.

Gelukkig zijn de tijden daar zo afgesteld dat de fietsers ruim de tijd hebben want de chauffeurs lijken echt alleen maar op de lichten te letten, zoals een racer op de start lichten let.

---

Vraagje, de mensen hier die van auto rijden houden, houden jullie ook van rijden in de spits, in de stad of vooral van rijden op een racebaan en op de rustige wegen (zo leeg als in de nacht)?

[365cycle]

Vraagje, de mensen hier die van auto rijden houden, houden jullie ook van rijden in de spits, in de stad of vooral van rijden op een racebaan en op de rustige wegen (zo leeg als in de nacht)?

Dit is precies de reden dat ik vrijwel geen auto meer rijd. Ik dacht vroeger altijd dat ik van autorijden hield, maar in de praktijk was ik vooral een essentieel onderdeel van de file en de rij voor het stoplicht aan het zijn.

Op het circuit is het wel leuk, maarja... met de fiets is dat eigenlijk net zo leuk. Het spelletje krijgt met de fiets nog een extra dimensie: in een auto ben je (plat uitgedrukt) gelimiteerd door vermogen en grip. Grip verhogen kan ten koste van snelheid, door te zorgen voor meer downforce (d.m.v. spoilers etc. meer druk op de banden te veroorzaken).
Vermogen kan je bijna oneindig verhogen, zeker met de huidige techniek: voor €20.000 heb je 300 pk onder je voet, investeer er nog eens €30.000 in en je hebt een circuitwapen met meer dan 500 pk. Als je echt wil kan je betrouwbaar over de 800 pk. 

Bij een mens kan dat echter niet; vermogen verhogen kost heel veel moeite, en als je 3 maanden niets doet loopt het gewoon weer terug. Die beperkte hoeveelheid energie maakt hard rijden met de fiets eigenlijk een veel grotere uitdaging.

[Snoek043]

@Willeke: ik mijd de stad zoveel ik kan, ik krijg daar echt stress van, net als de spits trouwens. Files heb ik vanwege m'n werk al vaak genoeg meegemaakt, ben ik blij dat ik momenteel in een rustig industrietrerrein werk op minder dan 10 kilometer van m'n woonplaats.

Wat die racebaan betreft, hier op zo'n kleine honderd kilometer bevindt zich het circuit van Zolder. Toen ik de Snoek had heb ik hen gevraagd hoeveel ik daar mocht rijden. 1 keer per maand, en dan nog op een maandagavond tussen skeelers en kinderen onder de 10 jaar met begeleiding. De wielrenners? 3 dagen per week! Wil ik daar dan toch verantwoord aan hogere snelheid rijden, mag het maar eenmaal per maand.

Die uitleg die sommigen mij dan geven "wat jij doet hoort thuis op een circuit", is best krankzinnig als je weet hoevaak ik er terecht kan. De velomobiel is in dat opzicht exact hetzelfde als de snelle E-pedelec: het voertuig van de toekomst dat zijn potentieel nergens kwijt mag. Dat ze ligfietsen en velomobielen tussen skeelers en kinderen laten rijden zegt voldoende over mensen die totaal geen besef hebben wat voor snelheidspotentieel zo'n velomobiel heeft. En dat wielrenners zich niet veilig zouden voelen tussen velomobielen en ligfietsen hebben ze grotendeels aan zichzelf te danken.

[qv-tester]

Voor mij staat respect in het verkeer hoog aangeschreven. Laatst gaf ik twee fietsers voorrang op een punt waar dat niet hoefde en tot mijn vreugde bedankte de man vriendelijk met een duimpje. Zoiets kleins, maar het maakt een wereld van verschil. Jammer genoeg is dit eerder uitzondering dan regel. Steeds vaker zie ik mensen die gedachteloos oversteken, volledig in zichzelf gekeerd, soms bellend, soms scrollend, maar in elk geval zonder enig oogcontact met het naderende verkeer. Het is alsof ze hopen dat hun lichaamstaal vanzelf voorrang afdwingt.

Klopt, ik steek ook altijd een hand omhoog om te bedanken (tenzij ik beide handen echt nodig heb door de infrastructuur, maar dan knik ik even). Kijken doe ik evenzeer, want het is niet omdat er links iemand voor mij stopt dat dat rechts ook zo gaat zijn.

[Willeke_IGKT]

Ik heb ook weleens de chauffeur die voor mij stopte bedankt en doorgestuurd, de rijbaan de andere kant van de weg was absoluut niet vrij en zag er niet naar uit dat er gestopt zou gaan worden, maar het was niet ver van een kruising met lichten dus dan zou ik wel de ruimte krijgen.

Ja, ik bedank tegenwoordig bijna altijd hoewel vaak met een knikje, rijden met een schuimkap maakt handje omhoog lastig.

[Hoekie]

Klopt, ik steek ook altijd een hand omhoog om te bedanken

Idem hier. Ook om te bedanken als ik zie dat er duidelijk opgelet wordt.

[Snoek043]

Nieuws van de Dag: "Nieuwe slimme camera's belonen brave automobilisten – chaos breekt uit op de A2"

In een revolutionaire poging om het verkeer veiliger te maken, heeft de overheid vandaag een nieuw systeem gelanceerd: slimme camera’s die niet alleen boetes uitdelen, maar ook beloningen geven aan automobilisten die zich voorbeeldig gedragen.

“Ja hoor, ik kreeg vanochtend €1,50 brandstofkorting omdat ik netjes mijn pinker gebruikte bij het afslaan,” zegt Henk (58), zichtbaar geëmotioneerd. “Ik voel me eindelijk gezien. Letterlijk.”

De camera’s registreren alles: snelheid, afstand tot de voorganger, gebruik van richtingaanwijzers, en zelfs hoe vaak je vriendelijk zwaait naar een andere weggebruiker.

"Wie z’n gordel al vastheeft voordat de motor start, maakt kans op een gratis kopje koffie bij het tankstation," aldus minister van Verkeer, terwijl ze in een fluohesje poseert naast een camera die een automobilist net heeft beloond met een tegoedbon voor een waxbeurt.

Tegelijkertijd zijn er ook nieuwe, creatievere boetes geïntroduceerd:

Onnodig links rijden? → Je navigatie verandert drie dagen lang in een passief-agressieve TomTom: “Zó moeilijk is rechts niet, Jan.”

Telefoon vasthouden achter het stuur? → Je scherm bevriest en toont 72 uur lang alleen een foto van een verkeersslachtoffer met de tekst: “Was dat appje echt zo belangrijk?”

Te hard rijden? → Je Spotify verandert een week lang in het CBR-theorieboek, ingesproken door een monotone ambtenaar.

Ondertussen waarschuwen experts voor omgekeerde verkeersagressie:

“We zien nu automobilisten die expres voorrang geven aan iedereen in de hoop op extra bonuspunten,” zegt een woordvoerder van Veilig Verkeer Nederland. “Er zijn al kettingbotsingen gemeld omdat vijf mensen tegelijk uit beleefdheid stopten op een voorrangsweg.”

Toch is de overheid tevreden. Volgens eerste cijfers is het aantal middelvingers op de snelweg met 32% gedaald — en dat is in Nederland ongeveer gelijk aan vrede op aarde.