Cranklengte

[Burley1979]

Ik heb diverse ligfietsen gehad waar de trapas op diverse hoogten zaten te opzichte van je zetel. Om die reden zal ook de cranklengte variëren. Zodat je wel genoeg kracht kan zetten zonder knie klachten te hebben.
Ook de q factor die je aanhaald hoeft niet perse hoe kleiner hoe beter te zijn.
Alles is afhankelijk van persoon tot persoon.
Dat gaat alleen op als je een ideaal persoon bent en de werkt voor een klein groepje mensen.

Ik ben persoonlijk benieuwd wanneer er een soort van bikefitting komt voor ligfietsen net zoals bij het conventioneel fietsen.

Ik denk dat de rest van wat ik geschreven heeft zich zelf wel uitwijst.

---

Met korte cranks heb je een kleiner moment, en zal je dus sneller (te)veel kracht zetten als je een lage cadans hebt. Ik weet dat schakelen helpt, maar zoals ik al zei heb ik de neiging om met een (te) lage cadans te rijden, en op die manier mijn knieen teveel te belasten.

Maar goed, het is ieder voor zich. Het is belangrijker om naar je lichaam te luisteren dan naar mensen die het beter weten. Aangezien geen mens hetzelfde is, zal ook geen enkele oplossing voor iedereen werken.

Ik rijd ook liever in een lagere cadans omdat je dan ook veel zuiniger rijd. Hoge cadans vreet ook energie. 80 omwentelingen is prima als je energie zuinig wil rijden in mij geval. Al rijd ik ook vaak hoger (95-100) maar dan is mijn verbranding bijna verdubbeld.

[PietV*]

De hoogte van de trapas doet niet ter zake m.b.t. de lengte van de cranks. Fietsen is niets meer dan beenstrekkingen vanuit de heupen. De stand van de knieën t.o.v. de trappers is ook niet van belang. De lengte van de cranks zijn wel van invloed op de kniebuiging of kniehoek. Bij kortere cranks worden de knieën minder gehoekt, wat beter is voor de knieën.

Een smalle Q-factor is voor een ieder van belang. Wijdbeens fietsen is minder prettig voor de knieën. Een lage Q-factor heeft mechanische-, aerodynamische- en biodynamische voordelen.

[Burley1979]

De hoogte van de trapas doet niet ter zake m.b.t. de lengte van de cranks. Fietsen is niets meer dan beenstrekkingen vanuit de heupen. De stand van de knieën t.o.v. de trappers is ook niet van belang. De lengte van de cranks zijn wel van invloed op de kniebuiging of kniehoek. Bij kortere cranks worden de knieën minder gehoekt, wat beter is voor de knieën.

Een smalle Q-factor is voor een ieder van belang. Wijdbeens fietsen is minder prettig voor de knieën. Een lage Q-factor heeft mechanische-, aerodynamische- en biodynamische voordelen.

Ik doe het niet gauw, maar ik ga hier niet meer verder op in.

[Bart Verbeek]

Ik kan helaas niet over een crank zinnige dingen zeggen.

[gideon]

al 2 pagina’s ..... crankjorum

[voodoo]

Feelin' a bit crancky, guys? ;-)

[PietV*]

Vind het ook wat lang duren voordat het door sommigen wordt begrepen.   
Fietsen is een cyclische sport met een vast bewegingspatroon zich steeds herhaalt. Een van de simpelste sporten die er is. Zeker met de voeten vastgeklikt.
Toch enigszins verbaasd dat nog vaak geschreven wordt over klachten aan voeten, knieën etc. bij zo'n eenvoudige beweging. Moet toch eenvoudig te voorkomen zijn.

[Wim -de roetsende]

Dit is wel een hele simpele voorstelling van zaken.

Klachten aan voeten, knieën en heupen kunnen op zeer diverse manieren ontstaan.

Mensen zijn niet alleen maar aan het fietsen. Door andere bewegingen kunnen de problemen zich bij het fietsen openbaren. De oorzaak vinden valt vaak niet mee.

Heel simpel voorbeeld. 
Ik heb lang met zere voeten gereden. Diverse malen schoenen laten aanmeten door 'experts' die er achteraf toch te weinig verstand van hadden. Ook zelf flink vaak en veel schoenen getest en allerlei aanpassingen gedaan om te ontdekken waardoor de pijn veroorzaakt werd.

Ik ben bij podologen geweest en heb schoenzooltjes aangemeten gekregen. Ook door een sportpodoloog. Niets hielp echt. Na verloop van tijd ging het weer pijn doen. Ik heb fysiotherapie gehad en diverse deskundigen hebben naar mijn voeten gekeken.

Bij de Bikestore in Zutphen eindelijk iemand getroffen die er blijkbaar toch net iets meer verstand van had en het goede merk schoenen voor mijn voeten verkoopt. Nu fiets ik alweer 2 jaar pijnvrij.

Uiteindelijk bleek het eenvoudig te verhelpen, maar dat heeft heel wat energie, jaren en schoenen gekost.

[PietV*]

Wim, Ben het met je eens. Niet alle blessures kunnen aan de fiets worden toegeschreven. Kor van Hulten, arts, sportarts en enthousiast toerfietser heeft daar een boekje vol over geschreven. Natuurlijk Fietsen - Een harmonie van Mens en Machine.
Alle klachten zijn onderverdeeld:
- M  in de mens zelf;
- F   in het materiaal     (fiets, inclusief schoeisel en kleding)
- O  in omstandigheden   (inclusief de wijze van fietsen)

Maar voor een optimale afstelling tussen Mens en Machine kun je zelf veel doen als je kennis van zaken hebt en een redelijk normaal lijf. Soms zijn aanpassingen nodig, b.v.bij beenlengteverschil of revalidatie etc.
Bij bikefitting wordt ook veel aandacht besteed aan cranklengte en de Q-factor. Dat is ook mogelijk voor ligfietsen. Het vooraanzicht wordt bovenaanzicht.
 
Dat forumleden dit in twijfel trekken en er knettergek of crank-jorum van worden verbaasd me.
Ik heb een M5 Blue Glide van 1997 met een Q-factor van maar 142 mm en dat fietst heerlijk. M5 maakt zeer doordachte fietsen.

[Wim -de roetsende]

De 209 Rowingbike heeft een Q-factor van 90mm    
Daarom heb ik natuurlijk nooit knieklachten op de 209.

De GreenSpeed Aero 145mm.

[voodoo]

Dat forumleden dit in twijfel trekken en er knettergek of crank-jorum van worden verbaasd me.

Volgens mij is dat vooral een gevolg van een verschil in gevoel voor humor. Ik krijg ook wel eens de indruk dat jij het leven in het algemeen en fietsen in het bijzonder erg serieus neemt. Dat mag natuurlijk. Maar dat andere mag ook.

[PietV*]

Ik hou van humor en ga vrolijk door het leven. In mijn werkzame leven, ben bijna 15 jaar met (pre)pensioen, heb ik ook veel ellende gezien. Van verkeersdoden, blijvende invaliditeit tot en met zelfdodingen, maar ken het gevoel PTSS niet. Ook veel mensen gesproken die hun hobby fietsen moesten opgeven. Dat vind ik jammer.

Daarom ben ik serieuzer in mijn schrijven dan in het dagelijks leven, maar wel bewust veganist.
Ik fiets nu bijna 69 jaar op souplesse en heb nooit fietsklachten gekend. Fiets bijna dagelijks maar 15 km en pluk hele dagen fruit. Zit er bijna op. Nu twee dagen wachten en volgende week de laatste pluk.
Maar schrijf niet voor mezelf. Hoop anderen serieus te kunnen helpen.

---

De 209 Rowingbike heeft een Q-factor van 90mm    
Daarom heb ik natuurlijk nooit knieklachten op de 209.

De GreenSpeed Aero 145mm.

Dat zijn mooie Q-waarden. Beter dan op een Fatbike, waarin een 5 inch brede achterband past. Om bij die breedte de cranks niet te raken, hebben die cranks ook een Q-factor. Zit of sta je wijdbeens te fietsen bij een Q-factor van circa 230 mm. Alsof je rijdt met een dubbele liesbreuk.

Die 209 Rowingbike is een topper. Ik heb Derk en Bram (M5) zeer hoog in het vaandel staan. Topproducten uit Zeeland.

[Bart Verbeek]

Maar schrijf niet voor mezelf. Hoop anderen serieus te kunnen helpen.

Ik lees je berichten altijd graag, en ik heb er al veel aan gehad.

[Jeroen S]

Maar weer even terug naar het eigenlijke onderwerp; ik rij al jaren met de standaard 170 mm chranks, dat gaat prima. Ik heb ook wel 175 en 172,5 gehad op de ligfiets. Ik heb ook meerdere ligfietsen tegelijk gehad en toen merkte ik ineens die futiele 2,5 mm verschil op. Ik kon verschil voelen, maar of het nu beter of slechter werd. ik heb geen idee.

Met name in een velomobiel kunnen kortere chranks net het verschil maken of je in een velomobiel past of niet. Zeker voor de wat langere fietsers, mensen die tegen de maximale lengte voor een velomobiel aan zitten, lange benen en of grote voeten hebben kan het dus het verschil tussen passen en niet passen zijn.

Op een openligfiets maken die paar mm niet zo heel veel uit omdat je voeten maar kort in de hoogste en laagste positie zitten. Bij een volledig gesloten velomobiel ( zonder voetgaten) sleep je die extra mm altijd mee. De stroomlijn moet immers om de uiterste posities van de voeten passen. Even rekenend met de 1,5 cm tussen 170 en 155 komt er boven en onder 1,5 hoog maal de breedte van de van de fiets aan oppervlak bij.

Als je dus met korte chranks net in een DF of Milan SL past en met 170 mm niet, dan blijken veel mensen die prima met die kortere chranks te kunnen leven.

Ik ben net overgeschakeld naar andere schoenen die helaas aan de hak net een paar mm groter blijken, waardoor ze af en toe op de onderzijde van mijn velomobiel blijven hangen. Ik heb nog een paar 155 chranks liggen en overweeg dus de overstap van 170 naar 155.

Groeten, Jeroen

[Arjen Hoogcarspel]

Sorry dat ik oude koeien uit de sloot haal. Ik was eigenlijk op zoek naar een makkelijkere manier om de trapas te monteren. Wat een gemartel om die klembeugeltjes er weer omheen te krijgen en de boutjes erdoor. Weet iemand daar een betere manier voor?

Ik heb vandaag een nieuwe trapas en crankstel gemonteerd met 152mm cranks ipv 170mm. Ik zat met de 170mm vooral bij snellere ritten tegen kniepijn aan, dus ik hoop dat dit helpt. 

Om de cranklengte te bepalen heb ik gebruik gemaakt van deze calculator. Deze is speciaal voor ligfietsers, omdat je op een ligfiets een andere houding hebt dan op een zitfiets. Eigenijk zou ik volgens deze calculator met 152mm nog tegen de bovengrens aan zitten, maar deze lengte kon ik makkelijk aan komen. Eerst dit maar eens proberen. [url=http://www.wisil.recumbents.com/wisil/misc/crank_angle.asp][/url]

Geadviseerde cranklengte:
Binnenbeenlengte    Cranklengte
van 74 tot 77 cm      170 mm
van 78 tot 81 cm      172,5 mm
van 82 tot 85 cm      175 mm
van 86 tot 89 cm      177,5 mm
van 90 tot 93 cm      180 mm
van 94 tot 99 cm      185 mm

Deze tabel is gebaseerd op de formule binnenbeenlengte (in cm) x 2,16 = cranklengte in mm.

Niemand weet hoe men aan die geadviseerde cranklengte is gekomen. In de biomechanica wordt deze geadviseerde lengte in twijfel getrokken. Ik weet niet welke cranklengte de bikefitters adviseren, maar ben er van overtuigd dan korter beter is dan langer op deze geadviseerde lengte.

Op deze site staat het netjes uitgelegd waarom.
https://www.bicyclekings.nl/Crank-lengte

Is deze niet voor zitfietsers Piet?

Wat volgens mij ook nog meespeelt in het maximale moment dat je kunt leveren is de buighoek van de knieën. Natuurlijk is bij een gelijke kracht het moment bij een langere crank groter dan bij een korte. Bij een grote crank is alleen de buighoek van de knie ook groter dan bij een korte crank. Hierdoor kun je minder kracht leveren. Minder kracht betekent ook een kleiner moment. 
Probeer maar eens iets zwaars op te tillen met gebogen knieën. Als je knieën verder gebogen zijn dan 90 graden gaat dit veel zwaarder dan bij een hoek van 85 graden. Of omgekeerd gedacht... bij een hoek van 85 graden kun je een grotere maximale last optillen dan bij een hoek van meer dan 90 graden. 
Je zou dit kunnen testen met zo'n fitnessapparaat waar je zittend met je voeten een plateau weg drukt waardoor er gewichten omhoog gaan. Je zou dan het zitje op verschillende afstanden van het plateau kunnen zetten, de buighoek van de knieën in die positie meten en vervolgens het maximale gewicht bepalen dat je vanuit die stand kunt weg drukken.
Vanuit de calculator voor ligfietscranks kun je de bijbehorende cranklengte voor de verschillende buighoeken bepalen. Dan maximale kracht bij een buighoek gedeeld door 2 (je trapt maar met 1 been tegelijk) vermenigvuldigen met de cranklengte en je hebt per cranklengte het maximale moment.

Is er geen ligfietsers die bewegingswetenschappen studeert en hier een leuk afstudeeronderzoek over wil doen? 

[Wim -de roetsende]

Ik was eigenlijk op zoek naar een makkelijkere manier om de trapas te monteren. Wat een gemartel om die klembeugeltjes er weer omheen te krijgen en de boutjes erdoor. Weet iemand daar een betere manier voor?

Ja, nooit de boutjes uit de klembeugeltjes halen   

Gewoon iets los draaien, de klembeugel haalde ik er ook nooit af als ik de trapas wilde verschuiven.

Met de boutjes iets los kun je de klembeugel wel van de trapas schuiven.

[PietV*]

Arjen,

Bij onderzoeken naar de efficiënste cranklengte voor fietsers maakt het niet uit of je zit of ligt op je fiets. Het zijn dezelfde strekbewegingen van de benen vanuit de heupen en dat doe je met dezelfde spiergroepen. Heuphoeken zijn afhankelijk van je zit- of lighouding.
Ik heb eens gelezen dat in het wielerpeloton nu met kortere cranks wordt gereden vroeger. 170 mm komt nu vaker voor dan vroeger de 175 mm.
Er is nu heel veel onderzoek gedaan naar efficiëntie met verschillende cranklengte. Lange of korte bovenbenen, spiermassa, trapfrequenties en omtreksnelheid.
Een spier levert de meeste kracht in het middengebied van zijn lengte. Strekken geeft een dunnere spier en samengetrokken een dikkere spiermassa die weinig kracht kan leveren. Een hoge trapfrequentie is minder efficiënt omdat een rustig werkende spieren meer energie kan leveren en omdat bij elke rotatie de knieën vier keer in beweging worden gestopt en weer op gang gebracht moeten worden.
Dat is tevens het nadeel van langere cranks. Een hogere rotatiesnelheid met de voeten zorgt voor meer en sneller spierbewegingen.
Bij kortere cranks heb je een lagere rotatiesnelheid en zijn de spierbewegingen rustiger. Bovendien is bij gelijkblijvende zit, de heuphoek en de kniehoek groter. Dat is voor vele fietsers fijner om te rijden. Ook omdat een meer gestrekt been meer kracht kan leveren. Trapvermogen is trapkracht (koppel) x trapfrequentie (toerental). Onderzoeken hebben aangetoond dat crankslengtes tussen 145 en 170 mm nauwelijks verschil in trapvermogen oplevert.
En dan hebben we nog het "enkelen". Velen doen dit om soepeler door de dode hoek draaien. Anderen verfoeien dat, omdat ze last krijgen van o.a. kuitklachten en vinden dat het energieverlies oplevert. In de ligfietswereld lees ik vaak dat de schoenplaatjes zoveel mogelijk naar het midden van de voet wordt verplaatst. Een ovaal kettingwiel (voorblad) levert daarom ook efficiëntie op.

https://kraatsgb.nl/ligfiets/pedal.html#Cranklengte
https://kraatsgb.nl/ligfiets/oval.html
https://www.fityourbike.nl/bepaling-cranklengte/
https://ridersguide.nl/korte-versus-lange-benen/

[Wim -de roetsende]

Dat is tevens het nadeel van langere cranks. Een hogere rotatiesnelheid met de voeten zorgt voor meer en sneller spierbewegingen.
Bij kortere cranks heb je een lagere rotatiesnelheid en zijn de spierbewegingen rustiger. 

Hoe korter de cranks hoe hoger de rotatiesnelheid/de cadans is doorgaans de techniek/methode die toegepast wordt

[PietV*]

Voor we langs elkaar heen praten het volgende. Bij gelijkblijvende toerental, trapfrequentie, omwentelingen of cadans is de omtreksnelheid van een langere crank hoger dan van een kortere crank. Met een langere crank leg je meer centimeters af per omwenteling.
Cranklengte      omtrek
145 mm             91,11 cm
150 mm             94,25 cm
155 mm             97,39 cm
160 mm            100,53 cm
165 mm            103,67 cm
170 mm            106,81 cm
175 mm            109,96 cm

De efficiënste trapfrequentie is persoonsgebonden. Dat kortere crank automatisch leidt tot een hogere tapfrequentie hangt ook van de persoon af. Ik rij op twee fietsen met 170 mm, op één fiets met 175 mm en één fiets met 177,5 mm cranks. Mijn trapfrequentie is op alle fietsen nagenoeg gelijk, maar op de fiets met 177,5 mm cranks zijn mijn spierbewegingen wel sneller en mogelijk minder efficiënt.
In het algemeen is een trapfrequentie boven de 95 minder efficiënt omdat er meer verliezen optreden door het veelvuldiger stilhouden van de knieën en delen van de boven- en onderbenen.

[Wim -de roetsende]

Bij gelijkblijvende toerental, trapfrequentie, omwentelingen of cadans is de omtreksnelheid van een langere crank hoger dan van een kortere crank.

De aanname dat de trapfrequentie/het toerental gelijk zal blijven is mijn inziens incorrect.

Alle verhalen die ik tot nu toe heb gelezen en gehoord van mensen die met kortere cranks zijn gaan fietsen hebben één ding gemeen: de trapfrequentie gaat omhoog.

Moet misschien ook wel, omdat de hefboomfunctie korter wordt.

In het algemeen is een trapfrequentie boven de 95 minder efficiënt ...........

Ook dit is een aanname die mijns inziens niet gestaafd wordt door de praktijk. In de professionele wielerwereld rijdt bijna iedereen met een hogere frequentie en ook de wedstrijdrijders in de Ligfietswereld rijden met een hoge cadans. Hiervoor wordt niet gekozen vanwege het feit dat het minder efficiënt is.

In het verleden reden er in de wielersport veel 'stoempers' rond. Henk Lubberding (profwielrenner in een ver verleden) is daar een mooi voorbeeld van. Maar ook Henk is veranderd: van Stoemper naar 'een licht en hoog in het toerental rijdende Racefietser'.


In de bron (https://ridersguide.nl/korte-versus-lange-benen/) die Piet aanhaalt staat ook:
Zolang nieuw onderzoek het niet tegenspreekt, lijkt het erop dat de ideale lichaamsbouw voor een wielrenner er als volgt uit ziet: de persoon heeft lange benen, waardoor er een grote koppel kan worden gegenereerd. Daarnaast moet deze persoon een hele hoge cadans makkelijk bereiken en handhaven.

[Frutsel]

Bij gelijkblijvende toerental, trapfrequentie, omwentelingen of cadans is de omtreksnelheid van een langere crank hoger dan van een kortere crank.

De aanname dat de trapfrequentie/het toerental gelijk zal blijven is mijn inziens incorrect.

Wat Piet zegt is dat je bij gelijke hoeksnelheid een langere afstand aflegt met je trappers (en dus ook je voeten) per omwenteling in dezelfde tijd. Je voeten bewegen zich dus sneller in de rondte.

Dit staat helemaal los van of je wel of niet een hogere cadans hebt met kortere cranks, dit is gewoon standaard natuurkunde

[Niels van der Wal]

Dit staat helemaal los van of je wel of niet een hogere cadans hebt met kortere cranks, dit is gewoon standaard natuurkunde

Spieren zijn echter biologie:
Professionele wielrenner kiezen voor een hoge trapfrequentie omdat beschadiging en herstel een onderdeel is van de spierfysiologie.
Een hoge trapfrequentie is in korte tijd minder efficiënt, maar je kan het veel langer volhouden, waardoor het op lange termijn efficiënter is.  (overigens sprinten wielrenners met een frequentie van boven de 180; bij een hoge tapfrequentie versnel je beter.)
Bij een lage trapfrequentie belast je je spieren meer; belasten betekend beschadigen (kleine scheurtjes in de spieren). Dit wordt ook weer met eiwitten hersteld tijdens het fietsen, maar vooral in de rust na het fietsen. Je spieren 'groeien' hierdoor; dit noem je trainen. Bij een hoge trapfrequentie belast je de spieren minder, ze beschadigen dus minder snel waardoor je de inspanning langer kan volhouden en over een meerdaagse wedstrijd minder verval hebt.

En ja, als je harder wilt kunnen fietsen heeft het zin om met een lager trapfrequentie herhaaldelijk een maximale inspanning te doen (intervaltraining). Je zorgt dan voor een grote beschadiging in je spieren, die met eiwitten wordt hersteld. Dit herstel kost vele dagen (weken), maar zorgt voor een grotere kracht.

De crancklengte zal ook afhankelijk zijn van je fysiologie, die voor ieder persoon verschillend is. De natuurkunde geeft wel een goede richtlijn.

Niels, 110, van der Wal

[PietV*]

Bij gelijkblijvende toerental, trapfrequentie, omwentelingen of cadans is de omtreksnelheid van een langere crank hoger dan van een kortere crank.

De aanname dat de trapfrequentie/het toerental gelijk zal blijven is mijn inziens incorrect.

Alle verhalen die ik tot nu toe heb gelezen en gehoord van mensen die met kortere cranks zijn gaan fietsen hebben één ding gemeen: de trapfrequentie gaat omhoog.

We schrijven weer langs elkaar heen. Ik heb het over efficiënt trappen of een efficiënt draaimoment of koppel op de trapas. Jij hebt het over efficiënt te leveren van (trap)vermogen d.m.v. het verhogen van de trapfrequentie of het toerental.

Moet misschien ook wel, omdat de hefboomfunctie korter wordt.

Hoeft misschien ook niet. Bij kortere cranks is bij een gelijkblijvende trapfrequentie de omtreksnelheid lager en daarmee de ook de spiersnelheid. Omdat  de samentrekking van de spieren rustiger verloopt, leidt dat tot een betere zuurstofstof opname in die spieren. Bovendien is met de kortere cranks de zowel de heup- als de kniehoek groter en maak je met een meer gestrekt been de rotaties. Dat meer gestrekte been levert netto meer koppel op de trapas.
Bij gelijkblijvende trapfrequentie maakt tijd niet uit. Je hebt even veel tijd om op korte als op lange cranks te trappen.
Citaat: "James C. Martin heeft in 2001 metingen voor een optimale cranklengte verricht, heeft dit in 2007 toegelicht en heeft in 2011 de metingen nog eens dunnetjes overgedaan. Hij komt in 2001 tot een optimale cranklengte van 145 mm, weinig verschil in vermogen bij 170 mm en beduidend lagere vermogens bij 120, 195 en 220 mm.
https://kraatsgb.nl/ligfiets/pedal.html#Cranklengte

In het algemeen is een trapfrequentie boven de 95 minder efficiënt ...........

Ook dit is een aanname die mijns inziens niet gestaafd wordt door de praktijk. In de professionele wielerwereld rijdt bijna iedereen met een hogere frequentie en ook de wedstrijdrijders in de Ligfietswereld rijden met een hoge cadans. Hiervoor wordt niet gekozen vanwege het feit dat het minder efficiënt is.

De professionele wielerwereld is nooit maatgevend voor efficiënt trappen.Die kiezen voor een optimaal trapvermogen. Voorbeeld is de tijdrit. De betere tijdritrijders draaien gemiddeld een cadans van 103. Dus op efficiënt vermogen. Verspilling van energie wordt aangewend voor een betere eindtijd.
Chris Froome draaide een hoge cadans en kreeg vaak last van inspanningsastma. Hij gebruikte het dopingsmedicijn Salbutamol om zijn vaten open te houden. Zonder ploegarts zou hij een lange schorsing hebben gekregen. Wat Froome deed was niet eerlijk. Maar zo werkt dat in een wielersportwereld.

Efficiënt trappen draait om koppel of draaimoment. Vergelijk het maar met een verbrandingsmotor. Ik rij 85 km/h op de autosnelweg in z'n 5 draait circa 2600 rpm met een verbruik van 1 l. op 26 km. Schakel terug naar 4 en blijf 85 km/h rijden. Het toerental neemt met circa 19% toe naar 3100 rpm en het verbruik stijgt met circa 10%. Interne verliezen in de motor, slechtere cilindervulling en een minder efficiënt koppel. Dus energieverspilling en dat is nooit efficiënt.

Iedere fietser is verschillend en heeft een optimale trapfrequentie. Daarbij wordt zijn of haar lichaamsenergie om gezet in vermogen op de trapas.
Volgens onderzoek van James C. Martin maakt het weinig verschil als je tussen de 145 mm en 170 mm cranklengte rijdt. Als je met kortere cranks je trapfrequentie wat hoger komt te liggen is dat winst, maar niet noodzakelijk.

Interessant om te lezen over ideale cadans: https://www.bicycling.com/nl/training/a2...le-cadans/

[PietV*]

Spieren zijn echter biologie:

Professionele wielrenner kiezen voor een hoge trapfrequentie omdat beschadiging en herstel een onderdeel is van de spierfysiologie.

Een hoge trapfrequentie is in korte tijd minder efficiënt, maar je kan het veel langer volhouden, waardoor het op lange termijn efficiënter is.  (overigens sprinten wielrenners met een frequentie van boven de 180; bij een hoge tapfrequentie versnel je beter.)

Over biomechanica geschreven. Wielrenner kiezen alleen voor een hogere trapfrequentie om meer trapvermogen te kunnen leveren. En dat hou je minder lang vol. Wielrenner verscholen in het peloton draaien een lagere cadans om energie te sparen. Sprinters in de wegwedstrijden draaien richting eindstreep maximaal circa 130 rpm. Baansprinters een korte tijd 180 rpm. Tijdrijders tussen de 100 en 105 rpm. Gemiddeld circa 103 rpm. Snellere contractie van spieren is inefficiënt en vraagt meer zuurstof. Met het risico dat de anaerobe drempel wordt overschreden.
Ben ook benieuwd of brevetrijders die regelmatig 300 tot meer dan 600 km rijden ook een hogere trapfrequentie aanhouden. Zoals jij sluit met Niels, 110, van der Wal. Ik verwacht weinig brevetrijders met een gemiddelde van boven de 95 rpm.

Bij een lage trapfrequentie belast je je spieren meer; belasten betekend beschadigen (kleine scheurtjes in de spieren). Dit wordt ook weer met eiwitten hersteld tijdens het fietsen, maar vooral in de rust na het fietsen. Je spieren 'groeien' hierdoor; dit noem je trainen. Bij een hoge trapfrequentie belast je de spieren minder, ze beschadigen dus minder snel waardoor je de inspanning langer kan volhouden en over een meerdaagse wedstrijd minder verval hebt.

Bij een lagere trapfrequentie beschadigen je spieren alleen bij een hoog koppel of trapkracht. Kwestie van tijdig schakelen. Het gaat op trapkracht (koppel) en trapfrequentie (toerental).
De grootste problemen heb je met blessures aan gewrichten, kraakbeen, gewrichtsbanden, pezen en aanhechtingen. Spieren herstellen zeer snel en passen zich snel aan.

[Arjen Hoogcarspel]

Tjonge wat veel informatie weer. Bedankt allemaal!
Ik heb weer een hoop leeswerk te doen.

Mijn eerste 100km met de kortere cranks bevallen wel. Ik kan voor mijn gevoel makkelijker doortrekken in dezelfde versnelling. Daarbij heb ik dan dus tijdelijk een hogere cadans dan hiervoor. Kruissnelheid is denk ik met een iets hogere cadans, maar dat scheelt niet zo veel.

[PietV*]

Arjen,

Graag gedaan. Ben wel benieuwd naar de trapfrequentie van de echte brevetrijders. De BRM-ers. 'Brevet Randonneurs Mondiaux'. Die rijden tochten tot 1.000 km.

Succes met je kortere cranks.

Piet.