Cranklengte

[Niels van der Wal]

Als je je in een peloton "mee kan laten zuigen", dan heb je weinig vermogen te leveren en kan je inderdaad energie sparen met een lage trapfrequentie.
Een kleine groep vraagt om constant direct op het wiel rijden en uit-accelereren uit bochten. Hier is een kleiner toerental van belang; een zwaar verzet zou er nl voor zorgen dat je je spieren te veel beschadigd (en verzuurd) en dat je voor de eindstrijd vermogen te kort komt. Wielrennen is nu eenmaal wat anders dan tijdrijden.

Wat ook speelt, is dat je een bij jou passende trapfrequentie moet zoeken en ook aanleren. Dit is coördinatie. Net als enkelen is dit een vorm van trappen die je niet gelijk beheerst.
Deze site geeft de basis van trapfrequentie: https://tdsportswear.com/nl/de-beste-cadans-wielrennen/

Brevetten rijden kan je zien als een lange tijdrit rijden. Juist bij tijdritten is een hoge trapfrequentie van belang, omdat je je spieren zo min mogelijk wil beschadigen om het vermogen dat je  constant wil blijven leveren lang vol te kunnen houden.

In mijn wedstrijdtijd was ik vooral goed in tijdrijden. ik fietste dan ook bewust op een frequentie van 110. Nu ik geen wedstrijden meer rij fiets ik vaak met een frequentie van rond de 90.

Niels, toeren, van der Wal

[PietV*]

Wat ook speelt, is dat je een bij jou passende trapfrequentie moet zoeken en ook aanleren. Dit is coördinatie. Net als enkelen is dit een vorm van trappen die je niet gelijk beheerst.

Deze site geeft de basis van trapfrequentie: https://tdsportswear.com/nl/de-beste-cadans-wielrennen/

Ik hecht weinig waarde aan de aangehaalde site van TD Sportwear. Fietsen is een eenvoudige cyclische beweging die snel wordt aangeleerd. Uiteraard is de trapfrequentie sterk afhankelijk van het gewenste trapvermogen of snelheid. Als je soepel de cyclische beweging uitvoert, dat sluipt "enkelen" er moeiteloos in.

Brevetten rijden kan je zien als een lange tijdrit rijden. Juist bij tijdritten is een hoge trapfrequentie van belang, omdat je je spieren zo min mogelijk wil beschadigen om het vermogen dat je  constant wil blijven leveren lang vol te kunnen houden.

Ik zie brevet rijden als een lange rit met korte onderbrekingen, waarbij efficiënt met je energie omgaan van groot belang is om een zeer lange rit uit te rijden. Hoge trapfrequentie zorgt voor een hogere hartslag en hogere ademhaling. Dat is verspilde energie.
https://www.bicycling.com/nl/training/a2...le-cadans/
Citaat: "Eerder dit jaar toonde een Brits onderzoeksteam aan dat amateur-renners geen voordeel halen uit een hogere cadans (rpm). Sterker nog, ze vonden het tegenovergestelde: je benen dwingen om een kunstmatig hoog aantal omwentelingen te draaien, zorgt ervoor dat de hartslag de hoogte in gaat en de efficiëntie daalt. Je verspeelt simpelweg energie."

https://www.bicycling.com/nl/nieuws/a348...t-sneller/
Citaat: "We weten inmiddels veel over de renners uit die tijd, maar het 'hoge-cadans-is-de-beste-cadans'-idee bleef hangen. Hierdoor geloven veel fietsers tegenwoordig nog vaak dat sneller altijd beter is. Maar het is tijd om wat te ontspannen en die ultrahoge cadans los te laten, zo blijkt uit onderzoek."

Citaat: "Trappen met een cadans van meer dan 90 omwentelingen per minuut is voordelig voor professionele wielrenners, maar lijkt inefficiënt voor recreatieve fietsers', stelde hoofdauteur Federico Formenti in een persbericht.".

Fabian Cancellara reed in 2011 de Ronde van Vlaanderen met een gemiddelde trapfrequentie van 73. In de klim van de Molenberg schudde Fabian even aan de boom en reed weg van zijn concurrenten. Met zo'n lage gemiddelde trapfrequentie moeten zijn beenspieren wel zwaar beschadigd zijn. Het tegendeel is waar. Hij spaarde zijn krachten door efficiënt te fietsen. Doet ie ook tijdens het tijdrijden. Dat lukt hem ook aardig.
https://www.nieuwsblad.be/cnt/g5u38blak

[voodoo]

En Armstrong reed vaak met een frequentie boven de 100, die wist toch ook wel eens een wedstrijd te winnen.

[PietV*]

Lance Armstrong is een anekdotisch geval. Op zijn negentiende begonnen met groeihormonen als doping. Daarna teelbalkanker gekregen en na vele behandelingen een hoop spiermassa ingeleverd. Om toch te kunnen presteren heeft hij jarenlang doping en andere stoffen tot zich genomen om zijn dopinggebruik te maskeren. Dat leidde allemaal tot aanpassing van zijn trapfrequentie om nog te kunnen presteren.
Dus anekdotisch bewijs.

[Niels van der Wal]

Lance Armstrong is een anekdotisch geval. Op zijn negentiende begonnen met groeihormonen als doping. Daarna teelbalkanker gekregen en na vele behandelingen een hoop spiermassa ingeleverd. Om toch te kunnen presteren heeft hij jarenlang doping en andere stoffen tot zich genomen om zijn dopinggebruik te maskeren. Dat leidde allemaal tot aanpassing van zijn trapfrequentie om nog te kunnen presteren.
Dus anekdotisch bewijs.

Armstrong was de beste in de wedstrijd achter de wedstrijd, deze wedstrijd was het goed mogelijk doping gebruiken en dit zo goed mogelijk maskeren.
Je hebt talent, aanleg en specifieke training en techniek nodig om hard te kunnen fietsen. Doping werd hieraan toegevoegd. Doping had zoveel invloed dat je zonder doping niet meedeed; je reed niet hard genoeg; je herstelde onvoldoende.
Het aanpassen van zijn trapfrequentie was geen maskering of gevolg van doping, maar voor hem de techniek om zo goed mogelijk te presteren in meerdaagse wedstrijden.

Armstrong toonde vooral aan dat je heel specifiek kon sturen in de toen geldende omstandigheden, met de toen bekende ideeën, met het aan hem verbonden lijf. Dit zal voor iedereen gelden: wat wil je kunnen, hoe wil je fietsen, met welke techniek kun je dit verbeteren en wat past bij je lijf.

Wielrennen is een groepssport, fietsen is een individuele bezigheid.

Niels, opgeruimd, van der Wal

[PietV*]

Niels,

Je hebt gelijk. Wielrennen is een groepssport, fietsen is een individuele bezigheid. Daarom wint zelden de beste renner een grote ronde. De winnaar is meestal de kopman van de beste en vaak duurste ploeg. Ploegentactiek. De kopman wordt voor het overgrote deel van de tour uit de wind gehouden waar dat kan. En dan gaat ook bij de "grote mannen" de trapfrequentie omlaag. Efficiënt rijden en krachten sparen voor de beslissende momenten.
Daarom is de wielersport nooit maatgevend en wordt er veel onzin over fietstechniek gebruikt voor commerciële doeleinden.

Om terug te komen op het onderwerp. Iedere fietser heeft zijn eigen "powerband" Ergens in die koppelkromme ligt een punt waar de lijn van het toenemend trapvermogen die kromme kruist. In die buurt ligt het efficiënt trappen. Voor de meeste fietsers tussen de 75 en 95 rpm. Gelijk efficiënt hardlopen. Hardlopers lopen 150 tot 190 passen per minuut. Dat heeft met de spieren te maken. maar enkele top marathonlopers gaan over die 190 passen per minuut heen.

Zet je ligfiets vast op een bok en klick in de pedalen. Haal de ketting er af en voer de trapfrequentie op. Wat kost meer energie 60 of 110 rpm? De hype om te fietsen met een hoge trapfrequentie is alleen bedoeld om een hoger trapvermogen te kunnen leveren. En daar zijn vooral mannen gevoelig voor. Ook het aanprijzen van klimtrainingen om klimspieren te ontwikkelen. Of leren klimmen met een hoge trapfrequentie. Zoals Froome en Armstrong. Commerciële cherrypicking.

Als proefondervindelijk (wetenschappelijk|) is gemeten dat de verschillen tussen cranklengtes van 145 tot 170 mm nauwelijks grote verschillen in koppel opleveren door biomechanische voordelen van wat kortere cranks. Mijn 177,5 mm cranks op mijn bukfiets ga ik vervangen door 155 of 160 mm. Met bouwjaar 1947 krijg ik die nu nog makkelijk rond, maar in de bochten raak ik het wegdek. Mijn vrouw is kort en rijdt op een small frame (45 cm) met standaard 175 mm cranks. Dat lagen op de plank tijdens de productie. Veel te lang.

[voodoo]

Zet je ligfiets vast op een bok en klick in de pedalen. Haal de ketting er af en voer de trapfrequentie op. Wat kost meer energie 60 of 110 rpm? 

10 rpm kost nog minder energie, maar ga je daar efficienter/sneller/beter door fietsen? Je vergelijking gaat volgens mij niet op.

[PietV*]

Zet je ligfiets vast op een bok en klick in de pedalen. Haal de ketting er af en voer de trapfrequentie op. Wat kost meer energie 60 of 110 rpm?

10 rpm kost nog minder energie, maar ga je daar efficienter/sneller/beter door fietsen? Je vergelijking gaat volgens mij niet op.

De benen stilhouden kost nog minder energie. Het enige wat ik onder de aandacht wilde brengen, zijn de extra interne verliezen aan energie van de fietser zelf. Te hoge trapfrequentie gaat ten koste van de trapkracht. Efficiëntie heeft te maken met het ideale koppel of trapkracht waarbij zo min mogelijk extra energie wordt verspild. 
Zag vandaag Anna van der Breggen als eerste de eindstreep overgaan in de Waalse Pijl. Haar trapfrequentie was vlak voor de finish echt niet hoog. Efficiëntie en sneller gaan vaak niet samen. Sneller ga je door de juiste combinatie trapkracht en cadans. En die cadans ligt bij de professionele wielrenners tijdens wedstrijden gemiddeld beneden de 100 rpm. Tijdritten uitgezonderd.

[pietandringa]

Mijn binnenbeenlengte is op een paar cm na 1 meter, maar in mijn nieuwe Milan GT MK7 ga ik met 140 mm cranks rijden. Langer past simpelweg niet  . Overigens vond ik de testrit met 140 mm cranks erg fijn, terwijl ik nu met 170 mm rijd in mijn Quest. Hoe het werkelijk zal uitpakken weet ik pas als de Milan er is: ergens tussen eind oktober 2021 en eind januari 2022. Ik heb al langere tijd moeite de pedalen rond te trappen en trap liever lichter met meer toeren. Als ik geen Milan had gekocht, dan zou ik kortere cranks hebben geprobeerd in mijn Quest.

[Wim -de roetsende]

Een MILAN GT, wow Piet. Geen nieuw model Quest dus voor jou.

Wat was er doorslaggevend? Welke argumenten wogen voor jou het zwaarst?

365cycle heeft er ook zo één.

https://www.365cycle.nl

Ik heb al langere tijd moeite de pedalen rond te trappen en trap liever lichter met meer toeren.

Hoezo? Klachten?

[pietandringa]

Op de roeifiets kan ik net zoveel kracht leveren als 10 jaar geleden. In de Quest niet meer sinds de zomer van 2020. Daarvoor was alles goed. Mijn gezondheid is prima en ik heb geen blessures. Mijn indruk is dat de beperkende factor mijn beenspieren zijn. Maw hart en longen kunnen veel meer inspanning aan, maar de benen willen niet. Korte cranks in de Quest is ook een investering en na bijna 7 jaar Quest zou ik wel eens wat anders willen proberen. In de Milan GT zat ik als gegoten en kon heel goed mijn kracht overbrengen. Ik heb er zin in, nu nog een tijdje wachten..

[Wim -de roetsende]

Ik vind de MilanSL echt de mooiste vm.

Zo laag en snel.

Ik vind de iets meer liggende houding echt een groot pluspunt. In de DF zit ik eigenlijk iets te rechtop.
Ik ben 20/25 graden gewend van de AERO en de Fujin.

Nadeel van de Milan. Geen open wielkasten. Ik heb altijd in het donker en als het regent een lekke band. Daarom staat er achterin de DF een reservewiel. Binnen 3 minuten ben ik weer op weg. Is wel zo handig op een woon-werk-verkeer-route.

[pietandringa]

De Milan SL is te klein voor mij. Voordeel van de GT is dat je legaal op de weg mag rijden in Nederland. De iets liggender houding vond ik erg prettig, ik krijg op lange afstanden een “houten kont”. Gesloten wielkasten geven veel aerodynamisch voordeel op hogere snelheden en maken de fiets rustiger. Ik rijd tegenwoordig met Trykers en die gaan bijna nooit lek, terwijl ze in de buurt komen van Shredda’s wat betreft rolweerstand. Overigens allebei niet meer leverbaar.

[Wim -de roetsende]

Ik weet dat jij niet in de SL past. Ik kijk namelijk altijd enorm tegen je op   

Met de DF mag ik ook niet legaal op de rijbaan. We hebben hier veel 60km-wegen, dan rijd ik sowieso al op de rijbaan.

Ik rijd ook niet vaak lek, maar wel altijd op vervelende momenten.

[pietandringa]

Ha Wim, er zijn mensen van mijn lengte die voor een SL kiezen.... ik liever niet. Lekrijden komt meestal ongelegen. Dicht bij mijn huis is een fietspad met scherpe steentjes waar ik met F-Lites regelmatig lek reed, vandaar de Trykers.

[Coyore]

Een misschien domme vraag: Betekent dit allemaal dat als je de cranklengte veranderd, bv een kortere, dat je dan met je kleinste versnelling 'steiler' kan klimmen?

Niels,

Je hebt gelijk. Wielrennen is een groepssport, fietsen is een individuele bezigheid. Daarom wint zelden de beste renner een grote ronde. De winnaar is meestal de kopman van de beste en vaak duurste ploeg. Ploegentactiek. De kopman wordt voor het overgrote deel van de tour uit de wind gehouden waar dat kan. En dan gaat ook bij de "grote mannen" de trapfrequentie omlaag. Efficiënt rijden en krachten sparen voor de beslissende momenten.
Daarom is de wielersport nooit maatgevend en wordt er veel onzin over fietstechniek gebruikt voor commerciële doeleinden.

Om terug te komen op het onderwerp. Iedere fietser heeft zijn eigen "powerband" Ergens in die koppelkromme ligt een punt waar de lijn van het toenemend trapvermogen die kromme kruist. In die buurt ligt het efficiënt trappen. Voor de meeste fietsers tussen de 75 en 95 rpm. Gelijk efficiënt hardlopen. Hardlopers lopen 150 tot 190 passen per minuut. Dat heeft met de spieren te maken. maar enkele top marathonlopers gaan over die 190 passen per minuut heen.

Zet je ligfiets vast op een bok en klick in de pedalen. Haal de ketting er af en voer de trapfrequentie op. Wat kost meer energie 60 of 110 rpm? De hype om te fietsen met een hoge trapfrequentie is alleen bedoeld om een hoger trapvermogen te kunnen leveren. En daar zijn vooral mannen gevoelig voor. Ook het aanprijzen van klimtrainingen om klimspieren te ontwikkelen. Of leren klimmen met een hoge trapfrequentie. Zoals Froome en Armstrong. Commerciële cherrypicking.

Als proefondervindelijk (wetenschappelijk|) is gemeten dat de verschillen tussen cranklengtes van 145 tot 170 mm nauwelijks grote verschillen in koppel opleveren door biomechanische voordelen van wat kortere cranks. Mijn 177,5 mm cranks op mijn bukfiets ga ik vervangen door 155 of 160 mm. Met bouwjaar 1947 krijg ik die nu nog makkelijk rond, maar in de bochten raak ik het wegdek. Mijn vrouw is kort en rijdt op een small frame (45 cm) met standaard 175 mm cranks. Dat lagen op de plank tijdens de productie. Veel te lang.

[Coen__]

Nee juist niet. Kortere crank = lager koppel. Te compenseren met hoger toerental en nog lichtere versnelling.

Ik heb zelf lange benen, dus beschouw de hype over de korte cranks altijd maar als iets voor de kleintjes, hehe.

[PietV*]

Nee juist niet. Kortere crank = lager koppel. Te compenseren met hoger toerental en nog lichtere versnelling.

Ik heb zelf lange benen, dus beschouw de hype over de korte cranks altijd maar als iets voor de kleintjes, hehe.

Bij gelijke trapkracht heb je met kortere cranks een lager koppel. Maar kortere cranks, met een lengte tussen de 145 en 170 mm lengte leveren altijd biomechanische voordelen op. Dus meer trapkracht bij gelijke inspanning. Dat is de compensatie door biomechanisch voordeel. Dus geen of nauwelijks hoger toerental bij gelijkblijvende versnelling.
https://www.bicyclekings.nl/Crank-lengte

Lange benen leveren ook een biomechanisch voordeel. Bij gelijkblijvende cranklengte is de heuphoek en kniehoek kleiner en kom je er meer met een gestrekt been in. Ook bij kortere cranks.

Bij velomobielen kan het voordeel nog groter zijn. Bij hoge snelheden is neem te luchtweerstand kwadratisch toe en pakt tot circa 90% van het trapvermogen. Kortere cranks maken het mogelijk een kleinere cirkel te beschrijven. Vooral met grote voeten. Een kleiner frontaal oppervlak i.c.m. een gunstiger breedte/hoogte - lengteverhouding of te wel stroomlijn levert met kortere cranks veel meer snelheidswinst op, dan met die cranks die zogenaamd voor jouw lange benen geschikt zouden zijn.

[Coyore]

"Met kortere cranks kun je een grotere versnelling draaien zonder harder te moeten werken:etc" 
Dat bedoelde ik dus met mijn vraag. Want dit houdt toch ook in dat je dan met een klein verzet "steiler" kan klimmen? Dank je wel Piet voor de link.

Nee juist niet. Kortere crank = lager koppel. Te compenseren met hoger toerental en nog lichtere versnelling.

Ik heb zelf lange benen, dus beschouw de hype over de korte cranks altijd maar als iets voor de kleintjes, hehe.

Bij gelijke trapkracht heb je met kortere cranks een lager koppel. Maar kortere cranks, met een lengte tussen de 145 en 170 mm lengte leveren altijd biomechanische voordelen op. Dus meer trapkracht bij gelijke inspanning. Dat is de compensatie door biomechanisch voordeel. Dus geen of nauwelijks hoger toerental bij gelijkblijvende versnelling.
https://www.bicyclekings.nl/Crank-lengte

Lange benen leveren ook een biomechanisch voordeel. Bij gelijkblijvende cranklengte is de heuphoek en kniehoek kleiner en kom je er meer met een gestrekt been in. Ook bij kortere cranks.

Bij velomobielen kan het voordeel nog groter zijn. Bij hoge snelheden is neem te luchtweerstand kwadratisch toe en pakt tot circa 90% van het trapvermogen. Kortere cranks maken het mogelijk een kleinere cirkel te beschrijven. Vooral met grote voeten. Een kleiner frontaal oppervlak i.c.m. een gunstiger breedte/hoogte - lengteverhouding of te wel stroomlijn levert met kortere cranks veel meer snelheidswinst op, dan met die cranks die zogenaamd voor jouw lange benen geschikt zouden zijn.

[PietV*]

Met kortere cranks kun je nagenoeg dezelfde "versnelling" draaien als met langere cranks. Het gaat namelijk om het koppel of draaimoment op de trapas. Bij kortere cranks is de omtrekcirkel voor je voeten kleinere en bij gelijke trapfrequentie de omtreksnelheid geringer. Dat levert energiebesparing op, zonder veel koppelverschil. Spieren werken efficiënter bij tragere bewegingen en elke omwenteling worden de knieën 4 keer tot stilstand gebracht en halverwege op de hoogste snelheid. Ook de trapkracht is het grootst bij een bijna gestrekt been. En met kortere cranks heb je altijd een kleinere heup- en kniehoek. Je kunt met wat kortere cranks nagenoeg even makkelijk klimmen. Kwestie van op tijd schakelen. Vroeger werd in het wielerpeleton met iets langere cranks gereden. Maar tegenwoordig worden kortere cranks ook toegepast. Worden ook geproduceerd.
https://debiomechanieker.nl/2020/07/20/l...eigenlijk/

[Coyore]

[

Ok bedankt .





quote="PietV*" pid='16048' dateline='1621847419']
Met kortere cranks kun je nagenoeg dezelfde "versnelling" draaien als met langere cranks. Het gaat namelijk om het koppel of draaimoment op de trapas. Bij kortere cranks is de omtrekcirkel voor je voeten kleinere en bij gelijke trapfrequentie de omtreksnelheid geringer. Dat levert energiebesparing op, zonder veel koppelverschil. Spieren werken efficiënter bij tragere bewegingen en elke omwenteling worden de knieën 4 keer tot stilstand gebracht en halverwege op de hoogste snelheid. Ook de trapkracht is het grootst bij een bijna gestrekt been. En met kortere cranks heb je altijd een kleinere heup- en kniehoek. Je kunt met wat kortere cranks nagenoeg even makkelijk klimmen. Kwestie van op tijd schakelen. Vroeger werd in het wielerpeleton met iets langere cranks gereden. Maar tegenwoordig worden kortere cranks ook toegepast. Worden ook geproduceerd.
https://debiomechanieker.nl/2020/07/20/l...eigenlijk/
[/quote]

[Coen__]

Je kunt met wat kortere cranks nagenoeg even makkelijk klimmen. Kwestie van op tijd schakelen

Grapjas. Dat komt gewoon neer op wat ik al zei.... helemaal niet makkelijker klimmen en je moet een lichtere versnelling hebben.

Het frontaal oppervlak van mijn Mango wordt ook niet kleiner als ik er kortere cranks in zet.

Dat is pas een dingetje als de fiets ontworpen is rond kortere cranks. Maar ik heb altijd de SPD plaatjes maximaal naar achteren anders krijg ik onmeunig last van m'n knieën waardoor m'n tenen met de top in aanvaring zouden komen in krappere velomobielen. Los dat ik vanwege de lengte toch ook al niet in zulke exemplaren pas.

[PietV*]

Nee, grapjas, dat schreef je niet. Je schreef dat korte cranks iets is voor kleintjes. Een hype, zonder de wetenschappelijke achtergrond van kortere cranks te kennen. Daar heb ik op geantwoord..

Nee juist niet. Kortere crank = lager koppel. Te compenseren met hoger toerental en nog lichtere versnelling.
Ik heb zelf lange benen, dus beschouw de hype over de korte cranks altijd maar als iets voor de kleintjes, hehe.

Je kunt namelijk nagenoeg even gemakkelijk klimmen met kortere cranks vanwege het biomechanisch voordeel. Dat heeft niets te maken met een kleiner verzet. Wat jij beweerd.

Dat je last van je knieën krijgt ligt mogelijk aan de wat te lange cranks, waardoor de kniehoek dieper wordt en te laat terugschakelt.

[Coen__]

Nee, grapjas, dat schreef je niet. Je schreef dat korte cranks iets is voor kleintjes. Een hype, zonder de wetenschappelijke achtergrond van kortere cranks te kennen. Daar heb ik op geantwoord..

Nee Piet, je antwoordde niet op mij, maar op Coyore, en jouw antwoord is gewoon samen te koken tot wat ik al zei; lichtere versnelling nodig. Met het verschil dat ik daar gewoon eerlijk in bent en jij daar het doet voorkomen alsof dat niet zo is.

Ik heb nergens de zogenaamde wetenschappelijke achtergrond achter kortere cranks ontkend, maar enkel gezegd dat ik het beschouw als een hype voor de kleintjes. En dat is het defacto ook gewoon; het is mierenneuken op 3 cijfers achter de komma waarbij sommige mensen zich er veel te druk om maken.

Maargoed, ik heb toch eens even op jouw klink geklikt en mijn Brompton en Mango+ bekeken... en voorwaar; ik moet mijn 170mm cranks vervangen door 5mm langere exemplaren! Of nou ja... eigenlijk is die tabel op die website gewoon te kort!? Maarja, als ik 175mm cranks plaats... dan is de vraag wat er gaat gebeuren tussen de top en mijn tenen... en ook tussen bodem en hakken.

En bij de Brompton is het niet gewenst omdat je dan bij nog veel minder scherpe bochten al niet meer trappend de bocht door kunt.

Maar de bottomline is dus; als de wetenschappelijke achtergrond waar je het over hebt dus schuilt op die pagina die je linkt... dan heb ik gewoon gelijk; het is iets voor de 'kleintjes'.

Nee juist niet. Kortere crank = lager koppel. Te compenseren met hoger toerental en nog lichtere versnelling.
Ik heb zelf lange benen, dus beschouw de hype over de korte cranks altijd maar als iets voor de kleintjes, hehe.

Je kunt namelijk nagenoeg even gemakkelijk klimmen met kortere cranks vanwege het biomechanisch voordeel. Dat heeft niets te maken met een kleiner verzet. Wat jij beweerd.

Met "nagenoeg even gemakkelijk" bedoel je gewoon 'moeilijker', dat is duidelijk wat anders (lees; tegenovergestelde) dan "steiler klimmen" zoals door Coyore gevraagd.

Dat je last van je knieën krijgt ligt mogelijk aan de wat te lange cranks, waardoor de kniehoek dieper wordt en te laat terugschakelt.

Nee, ik fiets vanaf kinds af aan al met de voeten verder naar voren dan zogenaamd 'hoort'. Toen ik in de velomobiel voor het eerst vast zat aan de pedalen dmv SPD kon ik na een paar weken niet meer zonder pijn lopen... (wel fietsen). Toen heb ik de plaatjes maximaal naar achteren gedaan en alle problemen verdwenen als sneeuw voor de zon (en gewoon 6/7 dagen blijven fietsen a 1000 km / maand).

En volgens jouw link heb ik dus te korte cranks.

[PietV*]

Coen,
Kortere cranks geven geen merkbaar koppelverlies. Meetbaar slecht zeer gering. De kortere lengte wordt gecompenseerd door biomechanische winst. Dus geen lichtere versnelling bij het klimmen. Mooier kan ik het niet schrijven voor jou.

[Wim -de roetsende]

De meeste fietsers die met kortere cranks gaan fietsen onderschrijven het verhaal dat je meestal in een lichter verzet gaat fietsen met een hogere trapfrequentie.

Dit is geen theoretisch verhaal maar de praktijk.