(20-Dec-2024, 07:22 PM)Wim -de roetsende schreef:

(21-Nov-2024, 06:49 PM)Fietsbennie schreef: Er maar geen vervolg komt op de site van Walter.
Weet iemand of hij is thuisgekomen? 
Ik lees graag van zijn site namelijk.

Zie hier voor de laatste blog.

Nu wel: https://www.fietsersafstappen.nl/2024/12/18/weerzien/

Ik heb het vanmorgen gelezen. Bedankt Wim.

Ik ben aan het einde van de middag van mijn vouwfiets voorover geduikeld en op mijn linkerknie en rechterschouder geland. Gat in mijn goede regenjas, gat in een mooie trui, en gat in mijn broek. De kunststof borgring die de pal van de sluiting van het wegklapbare stuur op zijn plaats moet houden was op een of andere manier open gedraaid. Ik raakte de controle over het voorwiel kwijt en kukelde voorover.

De pezen van de spieren waarmee ik mijn arm omhoog beweeg hebben een heftige oplawaai gehad. Toen het net gebeurd was heb ik met veel pijn mijn arm maar even alle kanten uit gedraaid, dat ging, dus geen botbreuk denk ik, misschien wel een kneuzing.

Net na de klap voelde ik mij lichtelijk misselijk, ik stond te hijgen en het zweet brak me uit. Eerst heb ik even staan hijgen en kermen, en een paar woorden gewisseld met een toevallige voorbijganger die het zag gebeuren. Toen een stuk gelopen met de fiets aan de linkerhand, daarna toch maar gaan fietsen want ik wilde graag naar huis. Ik was niet vooruit te branden.

Ik zit nu met een spanband als mitella en type met links. Kledingsstukken aan of uittrekken is een marteling. Koken ging moeizaam maar lukte.

Sombere gedachte: vorig jaar of het jaar daarvoor had ik dit ook een keer. Ik had toen de juiste reflex: het stuur omhoog trekken en naar voren duwen zodat je het scharnierpunt recht houdt. Dit keer had ik die reflex niet, dat zie ik als een teken van aftakeling.

Poging tot positieve gedachte: ik had mijn nek wel kunnen breken. En gelukkig rij ik nu meestal een ligger, daarmee kun je niet zo'n gevaarlijke duikeling uit de hoogte met je hoofd voorover maken. Misschien is het feit dat ik op mijn schouder landde en niet op mijn hoofd toch nog een teken van goede reflexen.

Heb je je arm verstuikt? Kan je deze moeilijk strekken of juist volledig buigen? Heb ik ook eens na een valpartijtje gehad. Kan je een lange tijd plezier van hebben...

Als dit de tweede keer al is, zou ik een extra veiligheid op die ring zetten en er niet meer zomaar op vertrouwen.

Pietertrapt 26 inch is tamelijk uit de mode. Dikke bandjes vindt je nog wel maar een 28, 32 of 35 mm? Dat wordt heel erg lastig, of ze moeten er toevallig nog 1 hebben liggen. Online gaat het prima en vouwbandjes zijn ook nog wel mee te nemen op fietsvakantie.

Martin, ik zou eerder die vouwfiets verwijten dat ie aftakelt, dan dat je het jezelf moet verwijten. Ik hoop dat je vlot weer kunt herstellen van wat je allemaal mankeert. Sombere gedachte van mijn kant, meestal is het op dag 2 erger.
Positieve gedachte; misschien eens uitkijken naar een vouwfiets waar dit risico niet is ingebouwd?

Ik heb na twee dagen voor visite zorgen mezelf even teruggetrokken in de garage en de Raleigh voorzien van een andere voorvork, met ander balhoofd wat allemaal prima lijkt te werken. Dat was mooi maar de proefrit werd verstoord door de extra brede achterband die ik erin had gefrummeld. Die liep stiekum toch aan, nadat ik hem echt had opgepompt. Bij 1,5 bar leek het allemaal nog mooi net wel te gaan passen. Daar werd ik dus niet blij van.

(, 12:19 AM)Jeroen S schreef: extra brede achterband die ik erin had gefrummeld. Die liep stiekum toch aan, nadat ik hem echt had opgepompt. Bij 1,5 bar leek het allemaal nog mooi net wel te gaan passen. Daar werd ik dus niet blij van.

Dat heb ik ooit met m'n laatste DF XL gehad. 40-584 Marathon die ik met veel moeite in een lokale winkel in Goes gevonden had gemonteerd na een klapband, ding op z'n wielen gezet, rolde prima, er even óp gezeten (maar niet erin, want ik ging uit eten en had geen tijd meer). Toen ik 's avonds aan m'n wekelijkse 100 km wilde beginnen de bagage erin gesmeten, erin gesprongen, ik reed weg en hoorde meteen *KGGGGGGGGGGGGG*.
Dat werd één van m'n kortste ritjes ooit, na 30 meter gestopt want ik het was geen gevalletje "even het eerste randje eraf slijten", ik kwam niet eens fatsoenlijk op gang   

Juist om die reden rijd ik nu dus 622. een 28-622 is altijd wel érgens te vinden, denk dat je zelfs met willekeurig aanbellen nog wel wat gaat vinden.

(, 10:55 PM)Martin van Mourik schreef: Ik zit nu met een spanband als mitella en type met links. Kledingsstukken aan of uittrekken is een marteling. Koken ging moeizaam maar lukte.

Veel sterkte gewenst. Even flink wat pijnstillers slikken, dan ontspant de boel vaak iets en is het wat draaglijker.