08-Jan-2024, 12:36 PM
Even de samenvatting over kijken en zien.
Ik denk dat zowel succesvol kijken als succesvol zien van allerlei zaken afhankelijk is. Goed kijken kan je enkel als je er de tijd voor neemt, je moet namelijk een flink stuk van je omgeving (liefst meerdere keren) scannen voordat je goed gekeken hebt. Deze informatie moet vervolgens ook verwerkt worden in de hersenen, daar heb je aandacht voor nodig. De hersenen krijgen continue allerlei signalen binnen (van alle zintuigen), sommige zijn relevant op dat moment, sommige (mogelijk vele) zijn niet relevant. Niet alles kan tegelijk verwerkt worden, dus er is concurrentie om aandacht. Door het tijdgebrek kan er teruggevallen worden op geautomatiseerde reacties (je doet wat vorige keer succesvol was), maar dat hoeft het deze keer niet te zijn. Ben je in een nieuwe omgeving, dan hebben je hersenen het drukker en zul je dus meer missen. Maar ben je op bekend terrein en komt er iemand uit een straatje waar de laatste 100 keer dat je er was niemand kwam, dan mis je dat mogelijk ook omdat je geïnternaliseerd hebt dat uit die straat nooit iemand komt (of je überhaupt geen idee meer hebt van het bestaan van die straat).
Ik ga er ook altijd vanuit dat ik slecht gezien wordt, meestal gaat het dan goed. Toch heb ik ook een keer een aanrijding gehad. Ik fietste op een 2-richting fietspad in de voorrang en kwam bij een overzichtelijke zijweg van links waar een automobilist uitkwam. Die stopte netje voor de verhoging/drempel en keek naar links en rechts. Ik meende oogcontact te hebben (daar zoek ik altijd naar). Vervolgens bleef de automobilist nog even staan terwijl ik naderde met zo'n 25 km/u, maar toen ik er bijna was trok deze toch op. Met een poging tot remmen werd ik niet geschept, maar landde ik in de bijrijdersdeur. Resultaat, geschrokken opa en oma en ik, kromme crank waardoor de ketting eraf liep maar verder geen schade aan mijn Chamsin, wel een flinke deuk in het blik.
Verder vertraag ik altijd bij inhaalacties als ik niet alle ruimte van de wereld heb. Zeker in een gebied met vele mogelijkheden tot afdraaien ben ik erop bedacht dat iemand niet rechtdoor blijft gaan zonder richting aan te geven.
(06-Jan-2024, 05:32 PM)Niels van der Wal schreef: Er wordt dus wel gekeken, maar niet gezien.
(08-Jan-2024, 12:21 AM)365cycle schreef: Als je niet kijkt, zie je inderdaad niet.
(08-Jan-2024, 10:17 AM)Niels van der Wal schreef: Je kan kijken zonder iets te zien.
Zien is registreren.
Kijken doe je met je ogen,
Zien doen je hersenen.
Ik denk dat zowel succesvol kijken als succesvol zien van allerlei zaken afhankelijk is. Goed kijken kan je enkel als je er de tijd voor neemt, je moet namelijk een flink stuk van je omgeving (liefst meerdere keren) scannen voordat je goed gekeken hebt. Deze informatie moet vervolgens ook verwerkt worden in de hersenen, daar heb je aandacht voor nodig. De hersenen krijgen continue allerlei signalen binnen (van alle zintuigen), sommige zijn relevant op dat moment, sommige (mogelijk vele) zijn niet relevant. Niet alles kan tegelijk verwerkt worden, dus er is concurrentie om aandacht. Door het tijdgebrek kan er teruggevallen worden op geautomatiseerde reacties (je doet wat vorige keer succesvol was), maar dat hoeft het deze keer niet te zijn. Ben je in een nieuwe omgeving, dan hebben je hersenen het drukker en zul je dus meer missen. Maar ben je op bekend terrein en komt er iemand uit een straatje waar de laatste 100 keer dat je er was niemand kwam, dan mis je dat mogelijk ook omdat je geïnternaliseerd hebt dat uit die straat nooit iemand komt (of je überhaupt geen idee meer hebt van het bestaan van die straat).
Ik ga er ook altijd vanuit dat ik slecht gezien wordt, meestal gaat het dan goed. Toch heb ik ook een keer een aanrijding gehad. Ik fietste op een 2-richting fietspad in de voorrang en kwam bij een overzichtelijke zijweg van links waar een automobilist uitkwam. Die stopte netje voor de verhoging/drempel en keek naar links en rechts. Ik meende oogcontact te hebben (daar zoek ik altijd naar). Vervolgens bleef de automobilist nog even staan terwijl ik naderde met zo'n 25 km/u, maar toen ik er bijna was trok deze toch op. Met een poging tot remmen werd ik niet geschept, maar landde ik in de bijrijdersdeur. Resultaat, geschrokken opa en oma en ik, kromme crank waardoor de ketting eraf liep maar verder geen schade aan mijn Chamsin, wel een flinke deuk in het blik.
Verder vertraag ik altijd bij inhaalacties als ik niet alle ruimte van de wereld heb. Zeker in een gebied met vele mogelijkheden tot afdraaien ben ik erop bedacht dat iemand niet rechtdoor blijft gaan zonder richting aan te geven.
2020 Challenge Chamsin 26" met Rohloff
2014 AZOR Texel
2012 Brompton