Ervaringen met de Snoek/Snoek-L

[Jeroen S]

In het begin had ik met de VM zeer regelmatig een wieltje omhoog. Sinds ik de bochten iets ruimer neem, en wat minder abrupt, meer soepel door de bocht stuur, is het een stuk beter geworden. De Houten VM is heel zacht geveerd, met 66 cm wel iets breder spoor als de Milan, die staat bij mij ook en tikje hoger als standaard. Maar is dan weer hard geveerd. Dat maakt het beentje hoog voor mij juist wat beter te voelen.

Op zich is dat wieltje hoog vaak wel te compenseren, als je de ruimte hebt. Heb je die ruimte niet dan wordt het lastig. Als je de grenzen bewust gaat opzoeken is het handig om de nooduitgang ook even te controleren. Ligt er gras naast het fietspad, zit daar misschien een nare rand of juist een gat die je niet ziet? Ook graspolletjes kunnen lastig doen.

Op de woonwerkroute heb ik bepaalde bochtjes wel eens met het binnenste wiel zwevend genomen, dat die over het randje zit, maar iets in de lucht hangt. Ging best prima tot een bepaalde graspol onverwacht het wieltje nog een extra zetje omhoog gaf, werd het ineens spannend.

Ook blijft het opletten als de optie, "dan maar rechtdoor" richting stoeprand of sloot gaat.