15-Sep-2018, 12:07 AM
Net terug van een tocht van 177 kilometer van Breskens (Vlissingen) naar Bergen op Zoom via Antwerpen. De enige ligfiets die ik heb gezien was in Antwerpen, een velomobiel in de buurt van Het Steen.
In de tocht best wat leuke dingen gezien. IJzendijke was een aardig dorpje (stadje?) om eens geweest te zijn, en hoewel Biervliet eigenlijk helemaal niets voorstelt vond ik het toch leuk daar ook eens geweest te zijn. Op de markt daar mijn eerste (en achteraf gezien ook mijn enige) pauze gehad.
Vanaf Terneuzen heb ik de kustlijn aan de noordzijde van Zeeuws-Vlaanderen gevolgd. Maar de route was niet helemaal honderd procent betrouwbaar. Ik heb twee keer gehad dat het fietspad gewoon ineens ophield te bestaan. In de Perkpolder had men blijkbaar een stuk van de polder ontpolderd en de dijk anders gelegd. Was leuk geweest als ze even hadden aangegeven dat het pad zou doodlopen in plaats van dat ik daar zelf maar eens achter moet komen en weer moet keren.
Mijn voornaamste doel van de tocht was de Hedwigepolder. Ook deze polder wordt ontpolderd. En daar beginnen ze over een aantal weken al aan. Dus zo'n beetje de laatste kans hier nog te kunnen fietsen. Van de drie huizen die er nog stonden, was er eentje al half gesloopt, eentje al gebarricadeerd en bij de andere kon ik nog niet vaststellen of die al verlaten was. Daarna doorgefietst langs de kerncentrale Doel richting de haven van Antwerpen, want pas in Antwerpen kan ik weer richting het noorden naar Nederland.
Een interessante bezienswaardigheid was het plaatsje Doel bij de kerncentrale. Niet vanwege de architectuur, maar doordat dit feitelijk een spookplaatsje is. Het enige gebouw dat er niet vervallen uitziet (en ook vrij van grafitti) was het kerkje met begraafplaats. Dat zag er nog prima verzorgd uit. In het dorpje woonden nu nog maar een stuk of 28 mensen, aldus een man die daar met z'n auto aan het rommelen was en ik even aansprak over het dorpje.
De kilometers door de Antwerpse haven vond ik vreselijk. Vorig jaar was ik al niet zo positief over het fietsen door Antwerpen. Maar nu ik via het havengebied naar Antwerpen ging, is mijn beeld van België als fietsland nog verder gedaald. Wat een vreselijke route om te volgen. Wegwerkzaamheden, maar geen enkele waarschuwing voor fietsers wanneer een fietspad doodloopt. Zoek het zelf maar uit hoe je toch door die haven heen komt met die stomme fiets van je, dachten ze blijkbaar. Een vreselijk desolaat gebied en op sommige plekken ook een nare chemische industriegeur. Nu ken ik de Maasvlakte bij Rotterdam goed, maar daar is het bijna hemels fietsen met frisse lucht vergeleken met deze omgeving (en fietspaden). Ook onbegrijpelijk dat hier een knooppuntenroute te vinden is. Was wel toe aan eten en een pauze, maar vond het zo'n troosteloze en nare omgeving (en sowieso geen plek om ergens te zitten), dat ik de boterham maar tijdens het fietsen had gegeten.
Het enige leuke in de kilometers door België vond ik de Sint-Annatunnel (en een beetje Doel).
In de tocht best wat leuke dingen gezien. IJzendijke was een aardig dorpje (stadje?) om eens geweest te zijn, en hoewel Biervliet eigenlijk helemaal niets voorstelt vond ik het toch leuk daar ook eens geweest te zijn. Op de markt daar mijn eerste (en achteraf gezien ook mijn enige) pauze gehad.
Vanaf Terneuzen heb ik de kustlijn aan de noordzijde van Zeeuws-Vlaanderen gevolgd. Maar de route was niet helemaal honderd procent betrouwbaar. Ik heb twee keer gehad dat het fietspad gewoon ineens ophield te bestaan. In de Perkpolder had men blijkbaar een stuk van de polder ontpolderd en de dijk anders gelegd. Was leuk geweest als ze even hadden aangegeven dat het pad zou doodlopen in plaats van dat ik daar zelf maar eens achter moet komen en weer moet keren.
Mijn voornaamste doel van de tocht was de Hedwigepolder. Ook deze polder wordt ontpolderd. En daar beginnen ze over een aantal weken al aan. Dus zo'n beetje de laatste kans hier nog te kunnen fietsen. Van de drie huizen die er nog stonden, was er eentje al half gesloopt, eentje al gebarricadeerd en bij de andere kon ik nog niet vaststellen of die al verlaten was. Daarna doorgefietst langs de kerncentrale Doel richting de haven van Antwerpen, want pas in Antwerpen kan ik weer richting het noorden naar Nederland.
Een interessante bezienswaardigheid was het plaatsje Doel bij de kerncentrale. Niet vanwege de architectuur, maar doordat dit feitelijk een spookplaatsje is. Het enige gebouw dat er niet vervallen uitziet (en ook vrij van grafitti) was het kerkje met begraafplaats. Dat zag er nog prima verzorgd uit. In het dorpje woonden nu nog maar een stuk of 28 mensen, aldus een man die daar met z'n auto aan het rommelen was en ik even aansprak over het dorpje.
De kilometers door de Antwerpse haven vond ik vreselijk. Vorig jaar was ik al niet zo positief over het fietsen door Antwerpen. Maar nu ik via het havengebied naar Antwerpen ging, is mijn beeld van België als fietsland nog verder gedaald. Wat een vreselijke route om te volgen. Wegwerkzaamheden, maar geen enkele waarschuwing voor fietsers wanneer een fietspad doodloopt. Zoek het zelf maar uit hoe je toch door die haven heen komt met die stomme fiets van je, dachten ze blijkbaar. Een vreselijk desolaat gebied en op sommige plekken ook een nare chemische industriegeur. Nu ken ik de Maasvlakte bij Rotterdam goed, maar daar is het bijna hemels fietsen met frisse lucht vergeleken met deze omgeving (en fietspaden). Ook onbegrijpelijk dat hier een knooppuntenroute te vinden is. Was wel toe aan eten en een pauze, maar vond het zo'n troosteloze en nare omgeving (en sowieso geen plek om ergens te zitten), dat ik de boterham maar tijdens het fietsen had gegeten.
Het enige leuke in de kilometers door België vond ik de Sint-Annatunnel (en een beetje Doel).
