Omgangsvormen op het forum

[Bob Hagendijk]

De post waarvan ik hoopte dat die niet nodig was…

Wij als ligfietsforum hechten er veel waarde aan dat iedereen hier terecht kan en respectvol wordt behandeld. Dat houdt in dat we qua taalgebruik elkaar normaal aanspreken, maar ook dat er niemand wordt gediscrimineerd . De grondwet geeft hier een goede richtlijn voor:

Artikel 1. Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, handicap, seksuele gerichtheid of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

Dit wordt zowel in directe als indirecte verwijzingen niet getolereerd. Dus namen vermelden om onderscheid te maken is ook niet toegestaan.

Hoe dit zich op het forum vertaald qua regelgeving is lastig vorm te geven, maar ik denk dat iedereen weet wat hiermee wordt bedoeld. Omdat er mensen heel creatief zijn in het opzoeken van grenzen bepalen de moderators wat wel en niet kan. Afhankelijk van de ernst kan het gaan om een waarschuwing, of een directe ban.

Ik hoop dat we in de toekomst niet naar dit topic hoeven te verwijzen.

[365cycle]

Een stukje levensverhaal mijnerzijds, voor degenen die dit topic, mijn felheid over dit onderwerp én de noodzaak van artikel 1 van onze grondwet misschien wél willen begrijpen.

Jeugd met een kleurtje
Ik ben opgegroeid in een klein dorp, in een wat minder moderne omgeving dan ik nu woon - niet hier in de Randstad dus.
Zaken als Sinterklaas waren al vroeg een periode van gemengde gevoelens: opmerkingen als "jij hoeft je niet te schminken he, om zwarte Piet te zijn", "gooi eens met pepernoten!" zijn voor de zenders (leeftijdgenootjes) heel onschuldig, voor mij als één van de weinige ontvangers waren ze - ondanks dat ik wist dat het niet vervelend bedoeld was - toch onprettig. Dat zelfs hun ouders soms (niet alleen over mij, ook over mijn zwarte ouder) slavengrappen maakten was nog wat minder leuk, maar ieder kind wil pepernoten en cadeautjes en dan leer je dat maar gewoon weglachen (voor wie het wil weten: het onversneden racisme van witte Nederlanders dat de Pietendiscussie vele jaren later teweeg bracht heeft me van gematigd veranderd in heftig tegen zwarte Piet. Het is een kinderfeestje, en blijkbaar is Nederland niet volwassen genoeg om het ook als zodanig te zien).

In de puberteit wordt het leven van een kind vaak wat complexer, zo ook het mijne, ook omdat ik de jongste van mijn klas was. Seksualiteit gaat een rol spelen; ik wist nog niet wat ik met mezelf aanmoest op dat gebied. Op de basisschool is liefde nog een spelletje, maar op de middelbare school zag ik duidelijk dat klasgenootjes écht dingen voelden voor en door het andere geslacht, een enkeling juist voor hetzelfde geslacht. Ik voelde nog niets, maar voelde me wel gedwongen om te kiezen. Tikkeltje offtopic misschien, maar uiteindelijk heb ik niet gekozen; "ik zie het wel" maakte me deels een buitenbeentje, maar het werkte dusdanig bevrijdend dat ik er nog steeds achter sta. In het verleden behaalde resultaten blabla, natuurlijk, maar mocht ik ooit een man aankondigen als mijn partner, dan schrik ik daar niet van, is er geen zorg of schaamte.
Iets daarna, op m'n 15e, won een klasgenootje, een echt "metalmeisje", wel mijn vertrouwen. Ze gaf me een knuffel en noemde mij "haar zwarte vriendje". Hoewel de oorsprong misschien discutabel is, zag zij niet alleen het feit dat ik anders was, maar heeft ze mijn anders-zijn ook altijd geaccepteerd. Details zijn een te lang verhaal maar het is wel iets waarvoor ik haar nog altijd een keer wil bedanken.

Geweld was ook een dingetje in de omgeving waar ik opgroeide; er werd vrij veel gevochten, vaak ook tussen groepen (boeren, gabbers, "Turken" - wat voor de anderen groepen in die omgeving een verzamelnaam was voor iedereen die niet wit was), en meestal maar lang niet altijd met veel vuisten. Mijn anders-zijn hielp op dit gebied ook niet; ik viel op, beet verbaal van me af wanneer ik uitgedaagd werd, ben daardoor vaak genoeg bedreigd en heb zowel best wat klappen gekregen als uitgedeeld. Eigenlijk dusdanig dat ik beter wilde leren vechten en zelfs een periode overwogen heb om daar een profcarrière in op te bouwen.

Zo rond m'n 16e gebeurde er in een korte tijd heel veel; we verhuisden, één dorp verderop, ik moest daar opnieuw socializen (natuurlijk had ik een schakelbrommer, dat hielp al) en ging om leeftijdsgenoten beter te leren kennen bij het lokale voetbalteam. Ben ik niet goed in; ik kon vooral snel sprinten en hard schieten, maar richting was een dingetje.

Eén opmerking bleef me bij: na een training met de boys in de kleedkamer zei er één plotseling "ja, 365cycle, ik moet geen zwarten, maar jij bent een goeie".
Op dat moment viel voor mij ineens alles samen: ik besefte me dat ik nú, op dat moment, een goeie was. Misschien doordat ik een felle sprint neergelegd had en daarna een totale kanonskogel richting doel gevuurd had, misschien door een leuk grapje, wie het weet mag het zeggen. Ik besefte me ook dat één "foute" actie het label "goeie" teniet zou doen. 
Die "foute" actie die me "niet zo'n goeie" maakte kwam natuurlijk ook, niet heel veel later: ik werd crimineel.

Oh nee, dat was het niet. Ik kreeg een vriendinnetje, maar kon het (vriendschappelijk!) ook heel goed vinden met één van de meiden uit mijn dorp. Er was aan die omgang niets onzuivers te bekennen, maar waar mijn populariteit bij twee dames steeg, daalde die bij de heren, weer tot dat punt dat het hier en daar risicovol werd; men vond het nodig dat ik tikken kreeg. Ja, omdat ik aan "hun" meisjes zat.

Mijn besluit om zo snel als het kon en mocht het dorp te ontvluchten naar de grote stad is daar, in de weken na die training genomen. Ik leerde dat je in Nederland met een witte huid bij voorbaat goedgekeurd wordt, en pas veroordeeld wanneer je herhaaldelijk en/of ver genoeg over de schreef gaat. Met een kleurtje staat er áltijd iemand klaar om je gedrag - positief of negatief - te veroordelen, vertegenwoordigers van onze rechtsstaat zijn hierop helaas geen uitzondering.

Ik stopte dus ook met voetbal, stopte mijn pogingen om erbij te horen. Uiteraard is dit lang niet alles dat er gebeurd is, ik haal er enkel een aantal sleutelmomenten uit die mijn leven in zowel positieve als negatieve zin veranderd hebben.

Misschien vraag je je na het bovenstaande wel af: "Als je het hier zo k.u.t. vindt, waarom ga je dan niet wonen waar je vandaan komt?"
Dat is namelijk een vraag die heel veel racisten zichzelf - het liefst openbaar op fora - stellen  , bijvoorbeeld hier: Defano Holwijn over racisme #1

Vrij eenvoudig. 
1. Ik ben hier geboren en getogen. Dit is mijn thuis, ook al voelt het vaak niet zo; ik heb alleen dít paspoort. Eén van mijn ouders heeft roots die tot in ieder geval honderden jaren terug in Nederland (en een beetje Duitsland) liggen, mijn andere ouder z'n roots liggen in gebieden die door de Nederlanders en de Britten gekoloniseerd zijn geweest. 
2. Behalve dat ik een stuk culturele connectie mis, loop ik ook in die voormalige kolonieën tegen racisme aan. "Zie je wel, racisme is overal. Als je wat te bitchen hebt, waarom ga je het dáár dan niet in je eentje oplossen?!" -> zie punt 1.
3. Ik zei het al: gekoloniseerd geweest. Kom ik straks op terug.

Mijn volwassen leven
Deze houd ik wat korter, goed? Pretty promise.
Na dit alles ging ik informatica studeren, werken, op mezelf wonen, op stap. Ik leerde de wereld van house en techno kennen, écht kennen, en kreeg er geen genoeg van, ging van mainstream feestjes naar steeds vagere illegale dingen toe. Sommige dingen gingen me te ver, maar ik vond mijn niche. Ga vooral even mee als je zin hebt in een muziekje.
Gek genoeg voelde ik me daar meer thuis dan waar dan ook op deze wereld. Ja, er gebeurt soms rare shit, ja, er is vrij veel drugsgebruik, en ja, het is vaak duister, vaak nacht, zweterig, soms sexy, soms worden er grenzen opgezocht, de muziek staat hard... maar mijn gemengde afkomst bleek ineens leuk en interessant! Behalve geaccepteerd worden zonder voorbehoud leerde ik ook accepteren zonder voorbehoud, mensen zien voor wie ze zijn, en niet voor waar hun papa en mama (of twee mama's of papa's, of wat anders) vandaan komen, hoe ze eruit zien, wat (ik vermoed dat) er tussen hun benen zit, op wie ze verliefd worden en de rest.
Ik heb lang gedacht dat de ligfietswereld precies hetzelfde was, maar ben inmiddels helaas tegen best wel wat conservatieve zielen aan gelopen.

Het contrast met de "bovenwereld" werd groter; naarmate mijn carriere vaart begon te maken ging ik bijvoorbeeld ook in dikkere auto's rijden, en dan kwam ik de Sterke Arm der Wet weer tegen die zich bezig hield met een consultant staande houden (nee, niet aanhouden - als je een kleurtje hebt ken je dat verschil  ) zodat die z'n papieren voor de zoveelste keer kon laten zien. De velomobiel is daarin trouwens ook echt bevrijdend; nu word ik gewoon staande gehouden omdat ik een rare snuiter ben, niet omdat ik een kleurtje heb  

Die mate van racisme is ook gewoon echt overal. Met stappen bijvoorbeeld. Als je ouder wordt, wordt het wel grappiger; loop je met een groepje van 5 getinte dertigers/veertigers op zaterdagavond richting een grandcafé, is er discussie over of we binnen mogen en vraagt de uitsmijter "hebben jullie wel geld?"   De regio waarin ik nu woon is wat dit betreft echt de minst beperkende in Nederland (ook al zijn er fijnere gebieden om te fietsen, ik geef het toe twilwel  ). 

Ook merk ik zelfs een behoorlijk eind in mijn carrière dat het geen blokkade meer is, maar nog altijd wél remmend werkt. Ik heb een heel specifieke combinatie kennis van bedrijfsprocessen en IT waardoor mijn c.v. gewoon enorm gewild is, maar als er een "gewone Nederlander" is met dezelfde papieren trek ik nog altijd aan het kortste eind. Ook zakelijk heb ik lang geprobeerd mijn afkomst te verbloemen, zelfs serieus overwogen om m'n achternaam te wijzigen in die Nederlandse (van m'n andere ouder) zodat je het niet "op m'n c.v. al ziet", maar o.a. door de scheiding van de moeder van m'n kind (mede gevoed door discussies over de BLM-protesten) heb ik mezelf pas in de afgelopen jaren echt volledig leren accepteren. Tegenwoordig ben ik "unapoligetically me", zoals Engelsen dat zo mooi kunnen zeggen. 

Het laatste wat ik hiervoor heb moeten "lossen" is dat wat ik al vroeg leerde, van m'n familie: Wij hebben een kleurtje, dus we moeten 3x zo hard knokken om wat te bereiken als een wit persoon. Ja, die houding heeft me een hoop gebracht, maar toch, echt, fuck you. Hoezo word ik verantwoordelijk gehouden voor wat anderen die minder niet op mij lijken dan jij gedaan hebben? Mannen zijn verantwoordelijk voor verreweg het meeste seksuele geweld, maar als man ben je toch niet automatisch ook een verkrachter, of wel?* 

Weer een linkje naar Defano Holwijn, maar iets waar veel mensen met mixed descent en ook Nederlanders met niet-Nederlandse roots mee worstelen.

De kern zit daar wel in; Heb je een kleurtje, dan grossieren Nederlanders met vooroordelen, mag je geen individu meer zijn. Er zijn veel meer uiterlijke kenmerken die daarvoor zorgen, dat klopt, maar behalve geslacht zijn verreweg de meeste daarvan kenmerken waarover je gedurende je leven zelf keuzes kan maken. Kleur is bijna vanaf je geboorte.

Gepriviligeerd
Wat ik me mede door het fietsen ben gaan realiseren; ik ben wél gepriviligeerd. Heel veel mensen zijn dat.
Nee, ik ben niet wit, in Nederland is dat gewoon een nadeel. Ik ben wél serieus groot, en een man. Dit geeft me natuurlijk overwicht, wat ik op diverse momenten inzet; 
- Mijn managersrol is voor een deel het gevolg van mijn bouw. 
- Ik kan het me permitteren om midden in de nacht door de slechtste buurten van grote steden en dwars over het platteland te fietsen terwijl ik nog geen seconde angst voel. Kwaadwillenden bedenken zich wel een keer voor ze bijna 2 meter en 100 kg kerel gaan vervelen.
- Ik kan het me ook wél permitteren om met een regenboogtas en/of roze schoenen door de stad te huppelen. Heeft er iemand commentaar? Try me.
* Even terugkomend op dat verkrachter: een hele andere discussie, maar de grenzen in de maatschappij liggen op dit gebied ook scheef, en dat is pas de laatste jaren écht aan het veranderen. Ook hiervan ben ik me bewust, en ook hiervoor zet ik mijn privilege in wanneer nodig.

Het privilege dat ik heb probeer ik waar het kan dus in te zetten om lotgenoten een stapje verder op de ladder van gelijkheid te krijgen. Wij regenboogvlaggerts hebben elkaar nodig, en dat geldt op straat, maar ook op werk, waar ik me een grote bek door dat stevige c.v. nu wél kan permitteren. En dus hier op het forum, waar ik een bekkie zal blijven opentrekken tegen iedereen die discriminatie probeert te normaliseren. Again, pretty promise  

Gekoloniseerd geweest
Ja, er is veel gekoloniseerd op de aarde. Maar die tijd is over, dus boehoe, wat zeik je nou met je herstelbetalingen & shit?

Ik betwijfel sterk of die tijd wel over is. De tijd van zwarte slaven over de wereld slepen is wel voorbij en Suriname leeft niet meer volledig bij de gratie van bauxiet, maar we kunnen ons afvragen of de recente ontdekking van olie voor de kust van Suriname een vloek of een zegen is. De Westerse wereld is er simpelweg bij gebaat als landen met grote olie- en inmiddels ook lithiumvoorraden niet stabiel zijn; wij zijn grootverbruikers, het ophalen van die voorraden is het goedkoopst als een paar inhaligen zichzelf verrijken en de rest arm blijft.

Ook de aanvaringen tussen o.a. Emmanuel Macron en Ibrahim Traoré zijn interessant. 

Naar de toekomst toe is de visie van ons huidig kabinet simpelweg schizofreen te noemen. Klimaat is niet belangrijk, buitenlanders willen we buiten houden. Het wordt dus warmer op onze aardbol. Laten we het niet eens hebben over Afrika; Portugal en Zuid-Spanje worden beginnen nu al de eerste symptomen van onbewoonbaarheid te vertonen. In die twee landen wonen 60 miljoen mensen, zou de marechaussee daar zelfs maar 5% van kunnen tegenhouden? Ik denk het niet.

Okee, toekomstmuziek, maar kijkend naar het verleden is het niet anders. Het zijn onze voorouders hier (ja, ook de mijne), die de banden gelegd hebben. Eerst was er slavernij en kolonisatie, nadat we daar noodgedwongen mee moesten stoppen haalden we in de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw vol enthousiasme Marokkanen en Turken op om hier het vuile werk op te knappen. We gingen er vanuit dat zij terug zouden willen, maar boden ze ook de kans om hier te blijven. 

De gemeleerde groep mensen die we hier nu hebben hebben we zelf gecreëerd, en mijn huidskleur is gewoon het bewijs: Integreren werkt alleen als het van twee kanten komt.

[qv-tester]

Dat was een hele lap tekst, maar ge kunt er wel véél uit leren Bedankt om dit inzichtelijk te maken, dat helpt om een aantal zaken vanuit een ander perspectief te bekijken! Veel zaken wist ik al of voelde ik zo aan, maar sommige subtiele zaken gebeuren zo automatisch dat je het zelf niet meer door hebt.

[Hardloper]

Ik herinner me diverse keren dat ik mijn vader bepaalde woorden in de monde hoorde nemen en dat ik hem vroeg weet je wel wat je zegt. Dus ik sta niet achter bepaalde onhandige opmerkingen van hem. 

Diverse dingen die je vertelde heb ik jammer genoeg ook meekregen dat het hier in NL speelt. Sta daar niet achter. Zoals je merkte ben ik iemand zonder migratie achtergrond. Maar ben bevriend via studie / werk wel met diverse die dat wel zijn. Goh en ik had vorige jaar ook eens een paar schoenen aan in Amsterdam, waar veel fuchsia roze in zat. Samen met een andere lichtte tint roze. Had er een bepaalde short, mijn Shimano pet en T-shirt erop gedaan. Kreeg er 0,0 negatieve reacties die ik bewust heb meegemaakt. Zelf ben ik niet geïnteresseerd in mannen als partner. Maar ik heb geen enkele probleem met andere die zich anders voelen dan de sociale norm zou zijn. Ken diverse koppels van hetzelfde geslacht. Ik kreeg het een keer te horen en had toen iets van Ja en wat dan???? Maakt mij niks uit, later ben ik met deze persoon en nog later met de partner bevriend geraakt. De partner kende ik nog niet.

Ik hoop dat je Ukkie weer minder hinder ondervind dan jezelf ervaarde.

[365cycle]

M'n ukkie heeft het wat dit betreft wat makkelijker 



Edit: oeps, verkeerde plaatje. Hij is erg licht uitgevallen, juist niet donker

[karimov]

Integreren werkt alleen als het van twee kanten komt.

En daar zit precies het grote probleem ... Integratie wordt in dit landje te vaak verward met volledige assimilatie. Een tolerant land? Dat willen we idd graag zijn en misschien zijn we dat in een aantal opzichten ook wel in vergelijking met wat minder tolerante landen, maar wil je weten of we echt tolerant zijn dan moet je maar eens kijken hoe de meerderheid omgaat met mensen uit minderheidsgroepen (welke dan ook) en dat geeft te vaak een ontluisterend beeld. Zeker op momenten dat mensen zich helemaal vrij voelen om hun echte mening te geven ...

[Niels van der Wal]

Dank hiervoor.
Samen leven heeft voor iedereen een ander perspectief.

Ik kom in de buurt van 7 vinkjes en dacht dat ik niet discrimineerde. Ik laat me echter soms wel discrimineren uit omdat ik bomvol vooroordelen zit en over veel dingen onwetend ben. Ik moet in mijn leven zoeken naar momenten waarop ik me gediscrimineerd voelde. Het zijn er enkele; het is bijzonder kwetsend.

Niels, reflectie, van der Wal

[Lig-hen]

Heel sterk 365 cycle, hoe kwetsbaar jij jezelf hier neerzet. Daar heb ik veel respect voor.

[Hoekie]

Mooi stuk. Het 'als we' of 'als individueel' zien doet de radertjes draaien.

[Hardloper]

Ik was vandaag maar een stukje rijden met de Velo. Dan heb je iets wat heeft dit in godsnaam met dit topic te maken. Nou het heeft te maken met het verhaal van 365cycle. Ik hoop dat ik het mag zeggen zoals ik het zeg, mijn intentie is om het respectvol te doen. Ik zag 3 personen ongeveer mijn leeftijd categorie of paar jaar jonger met migratie achtergrond. En een drietal beginnend tieners ook met migratie achtergrond. Geen idee of het half / kwart bloedjes etc. was. Doet er mij ook niet toe. Ben trouwens ook ooit verliefd geweest op een half bloedje. Maar beide waren zeer groepjes waren gewoon oprecht wel geïnteresseerd in mijn voertuig. Bij de volbloed Nederlandse personen kom ik eigenlijk veel minder die interesse tegen. De jeugd is natuurlijk benieuwd naar wat kost dat ding. En die oudere zijn gewoon benieuwd wat zit erop en hoe werkt dat precies. Met een van die 3 oudere had ik gewoon een leuk gesprekje en die kwam ook echt kijken in de cockpit. Dus op het topic terug te komen van omgangsvormen, dat was naar mijn idee wel een fijne omgang. Maar had ook een vrouw met dochter die bezig was met de mobiel naar mij richtend en ik vroeg zo heeft u mij wel gevraagd of u een foto mag maken. En er was wat gebrabbeld en ze waren de zijstraat in. Zomaar een foto maken vond ik dan weer geen fijne omgang. Als men gewoon netjes vraagt, ga ik anders mee om. Als gewoon brutaal maar de camera te pakken.

[Bob Hagendijk]

Allereerst respect dat je je zo kwetsbaar opstelt. Je geeft niet alleen aan wat je overkomt en wat voor last je daar van hebt, maar ook je gevoel daarbij en hoe dat je gevormd heeft.
Ik besef me al jaren dat ik heel veel geluk heb met wie ik ben. Dat heeft met een aantal zaken te maken, te beginnen mijn jeugdsituatie.
Ik kom uit een stabiel gezin, niet rijk maar ook geen geldproblemen. Mijn ouders hebben me een aantal zaken bijgebracht die altijd zijn blijven hangen:
- Geld lenen doe je alleen voor een huis
- Je moet je niet aanpassen om ergens bij te horen
- Het maakt niet uit met wie je thuiskomt (m/v), als jij er maar gelukkig mee bent
- Doe bij anderen niet wat je zelf ook niet zou willen
- Maakt niet uit als je vuilnisman wil worden, maar maak je school af zodat het een keuze is, en niet de enige optie
- Als je leuke dingen wil doen moet je er voor werken
- Doe je best bij je baas

Het zijn maar hele simpele zaken, maar het heeft me geleerd dat ik mag zijn wie ik wil zijn, dat ik anderen moet respecteren en dat geldzaken belangrijk zijn. Allemaal dingen die in mijn ogen belangrijk zijn.

Daarbij ben ik gezegend met een goed stel hersens. Ik heb een goede opleiding kunnen doen en heb op kamers kunnen wonen tijdens mijn HBO studie. Ik heb het privilege gehad om goede kansen te krijgen, en die ook te kunnen pakken.

Door regelmatig verhuizen en de les dat ik me niet hoef aan te passen om ergens bij te horen heeft mij ook gevormd. Ik heb best vrienden gehad in mijn jeugd, maar als ik het gevoel had dat het niet meer bij me paste kon ik het ook makkelijk los laten. Mijn mooiste tijd had ik in Groningen tijdens mijn HBO studie. Er was daar een forum van mensen die overal buitenbeentjes in waren, en die woonden bijna allemaal in Groningen. Iedereen accepteerde elkaar, wat je ook droeg, hoe je dacht, hoe je eruit zag, welke muziek je luisterde en wat je achtergrond was. Omdat iedereen op zijn eigen manier niet in de grote massa pastte, pastte die groep op dat moment perfect bij elkaar. Na de studietijd is dat uit elkaar gevallen, maar het was voor mij de perfecte bevestiging van wat ik altijd al voelde, iedereen mag er op zijn eigen manier zijn.

Ik besef mezelf dat ik op een bevoorrechte positie zit met een goede baan, een gezin en een eigen huis. Ik ben een witte man, bijna 2 meter lang worden en overtuigd hetero.

Ik heb dit filmpje al eerder gepost, maar het was voor mij het eerste hele duidelijke besef dat ik bevoorrecht ben:
filmpje
Ik ben niet van kleur, dus krijg gewoon antwoord als ik een sollicitiebrief stuur. Ik kan naar iedere uitgaansgelegenheid, ik kan midden in de nacht met een groepje fotos maken zonder dat de politie wordt gebeld etc etc.
Maar het stopt niet daar. Ik verdien meer dan een vrouw die hetzelfde werk doet. Ik verdien meer dan een operator die in 3 ploegen werkt wat slechter voor je lichaam is dan mijn werk, omdat diegene niet dezelfde kansen had als ik. Ik heb geen stress door geldgebrek waardoor mijn thuissituatie op spanning staat, of ik moet kiezen of ik mijn hypotheek, mijn eten of de elektriciteitsrekening eerst moet betalen. 
Ik heb altijd een dak boven mijn hoofd gehad. Er is schijnbaar een school, in Nederland, waarop 1 op de 20 kinderen dat niet heeft. Linkje. Ja, die kinderen moeten ook hun best doen om wat moois van het leven te maken... Maar als dat niet lukt, is dat hun schuld? Ik heb misschien 30 kansen gehad op een mooi leven en heb er 5 laten liggen. Zij krijgen waarschijnlijk niet eens 5 kansen. 
Op onderwijs wordt steeds meer bezuinigd waardoor juist kinderen die niet zomaar mee komen een grotere achterstand krijgen. Met een normaal startersinkomen kan je geen huis kopen, waardoor je thuis blijft wonen wat je remt in je leven, of je gaat een huis huren wat belachelijk duur is en je er niks aan overhoudt. De top van het bedrijfsleven wat in verhouding tot de werkvloer steeds meer verdiend Linkje, ik weet niet hoe betrouwbaar deze specifieke site is maar anderen onderschrijven het wel maar zitten achter een betaalmuur.
De kansenongelijkheid wordt steeds groter en dat begint al waar je geboren wordt. Ja, ook binnen Nederland wordt dat steeds belangrijker.

Ik hoop dat mijn kinderen geen relatie krijgen met iemand met een kleurtje of hetzelfde geslacht. Niet omdat ik daar wat van vind, maar omdat de buitenwereld daar wat van vindt en hun leven daar moeilijker van word. En het is te gek voor woorden dat ik me daar druk over moet maken.

Ik denk dat het zou helpen als iedereen kijkt wat voor kansen je in je leven hebt gehad om te komen waar je bent. Op die manier kan je beter begrijpen waarom sommige mensen daar niet komen. 

Ik heb gelukkig nooit de problemen van 365cycle gehad en wil ook niet zeggen dat ik volledig snap wat het inhoudt, maar ik weet dat het gebeurt en dat het invloed heeft.