11-Aug-2022, 01:44 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 11-Aug-2022, 01:47 PM door 365cycle.)
Gisteren ook wel een mooi momentje velomobiel rijden gehad. Was onderweg naar huis met een comfortabel gangetje van 50 km/h toen ik een vrij jonge solo wielrenner op een fraaie donkerblauw/groene Bianchi wielrenfiets inhaalde. Hij viel me eigenlijk meteen al op: Niet geheel NL-roots denk ik (halve Noord-Afrikaan ofzo?), heel slanke bouw, enorm gespierde benen, perfecte diepe houding. Een (semi-)prof misschien? Zou kunnen. Hij reed toen ik 'm voorbij kwam ook al vrij hard, rond de 40 gok ik.
Ik was 'm echter nog niet voorbij of ik zie in de spiegels dat hij terugschakelt en een volle sprint inzet. Ik wilde eigenlijk niet harder gaan gezien ik nog 120 km te gaan had, dus gaf niet meteen demotiverend "volgas", maar besloot langzaam te versnellen naar 55 km/h
Tot m'n verbazing kwam hij toch naast me. Hij haalde me zelfs in, reed kortstondig boven de 60 km/h, en zakte daarna toch terug naar 57 (dat is dankzij de 60-limiet trouwens ook een erg comfortabel tempo op dat stuk want dan kan je makkelijk in- en uitvoegen tussen de auto's), iets later naar 55. Rond die snelheid bleven we zeker meer dan een kilometer steken, en toen stopten z'n benen ineens met draaien. Hij hing zo'n beetje over z'n stuur toen ik inhaalde, ik riep "lekker bezig pik!" (hij had een echt Rotterdams wielershirt aan dus ging ik er vanuit dat hij het wel zou begrijpen), hij kon niks terugzeggen en reageerde met een handje en een soort van glimlach 
Het was wel echt de Milan die dit speelpartijtje voor me gewonnen heeft. Op een wielrenfiets had ik 'm nooit bij kunnen houden
Ik was 'm echter nog niet voorbij of ik zie in de spiegels dat hij terugschakelt en een volle sprint inzet. Ik wilde eigenlijk niet harder gaan gezien ik nog 120 km te gaan had, dus gaf niet meteen demotiverend "volgas", maar besloot langzaam te versnellen naar 55 km/h
Tot m'n verbazing kwam hij toch naast me. Hij haalde me zelfs in, reed kortstondig boven de 60 km/h, en zakte daarna toch terug naar 57 (dat is dankzij de 60-limiet trouwens ook een erg comfortabel tempo op dat stuk want dan kan je makkelijk in- en uitvoegen tussen de auto's), iets later naar 55. Rond die snelheid bleven we zeker meer dan een kilometer steken, en toen stopten z'n benen ineens met draaien. Hij hing zo'n beetje over z'n stuur toen ik inhaalde, ik riep "lekker bezig pik!" (hij had een echt Rotterdams wielershirt aan dus ging ik er vanuit dat hij het wel zou begrijpen), hij kon niks terugzeggen en reageerde met een handje en een soort van glimlach Het was wel echt de Milan die dit speelpartijtje voor me gewonnen heeft. Op een wielrenfiets had ik 'm nooit bij kunnen houden
